aslında bu yazıyı
8 ocak 2023 fenerbahçe galatasaray maçı’ndan sonra yazacaktım. sonra biraz erteledim, takımın da performansı hayyyvan gibi yükseldi. “iyi günde övmek kolay” derler diye hocanın kötü gününü bekledim, adam bize neredeyse bir buçuk yıl tek bir kötü gün göstermedi. neyse, kısmet bugüneymiş. yazının ilk kısmı o günkü fener maçından sonra yazmayı düşündüklerim, diğer kısmı da güncel hislerim olacak.
fenerbahçe'yi deplasmanda 3-0 yendikten sonra aklıma
emrah safa gürkan’ın
rise of empires: ottoman’ın bir bölümünde anlattığı padişahların tahta çıkış süreci geldi. kısaca orada şundan bahsediyordu: bir padişah tahta bizim düşündüğümüz gibi devletin tüm bürokrasisinin, paşalarının desteğini arkasına alarak çıkmaz. aksine babası döneminden kalan sadrazamlar, paşalar yeni padişahın otoritesinin zayıf olmasını isterler ki devlet içindeki kadrolar ve atamalar gibi şeylerde kendi sözleri geçsin ve padişah üzerinde güçleri olabilsin. o yüzden her padişah tahta çıktığında bir sefere çıkıp rüştünü ispat eder, bunun getirdiği karizmayla da eski kadroları azledip yerine kendi adamlarını yerleştirir. bu yüzden fatih istanbul’u fethetmek ister, kanuni rodos seferine çıkar. ancak bu fetihlerden sonra tam anlamıyla devletin kontrolünü almış olurlar.
okan buruk sezona(2022-2023) tam anlamıyla iyi başlamadı.
fatih terim’in henüz 1 yıl önce takımdan ayrılış şekli birçok taraftarın içine sinmiyordu. takımın her puan kaybı veya kötü performansında da taraftarlar arasında fatih hoca son bir kez daha dönsün beklentisi artıyordu. o yüzden
8 ocak 2023 fenerbahçe galatasaray maçı okan buruk’un galatasaray kariyeri için rodos seferidir. o maçtan sonra varlığını tam anlamıyla kabul ettirdi ve bence yaptığı her şeyi daha özgüvenle yapabildi.
biz fatih terim’i gönderip
domenec torrent’i getirdiğimizde “fenerbahçe okan buruk’a teklif yaptı” haberleri görüyordum. yalan yok çok korkmuştum okan buruk bizi beklemekten sıkılır da artık bu teklifi kabul eder diye. futboldan falan da pek anladığımdan değil, muhtemelen her galatasaraylının içinde olan camianın içinden yeni bir fatih terim çıkması umuduyla çok istiyordum gelmesini.
okan buruk geldi ve bence bize harika bir 2 sezon yaşattı. ancak
19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı benim için de galatasaray taraftarı olarak hayatımdaki en büyük hayal kırıklıklarımdan biriydi. hocaya da, takıma da, yönetime de, stadyumdaki taraftara da çok kızgınım. bunu, son 5 gündür sizin buraya bir sürü kez yazdığınız kadar iyi ifade edemem o yüzden bu kısmı bir de ben yazmayayım. ama yarın şampiyon olursak canları sağolsun, özellikle okan buruk’un. yönetimi affetmem bu konuda. biz şampiyon olalım da fenerlilerin “aslında bu sezonun gerçek şampiyonu biziz” ağlamalarını da yıllarca zevkle izlerim.
zehir gibi kötü bir hafta geçiriyoruz. yarın şampiyon olalım sonra arkamıza yaslanıp keyiflenelim. kim bilir, belki yeni bir
fatih terim’in doğuşuna şahitlik ediyoruzdur. hem de bu sefer internetten okuyarak, birilerinden dinleyerek değil anbean tarihe tanıklık ederek… umarım okan hoca önce fatih terim kadar büyük olur, sonra onu da geçer.
(bkz:
galatasaray şampiyon olur bu sene de allah’ın izniyle)