100 yıllık maça gidememe lanetimi bozan insandır.
izninizle buraya duygularımı yazmak isterim
17 ocak 2009 galatasaray malatyaspor maci ile ilgili. gerçekten
ali sami yen'de miydim? ilk yarım saat inanamadım gözümle gördüğüme. belki de televizyondan izliyordum yine; ama hayır, hava soğuktu. tezahüratları duyabiliyordum. duyabiliyordum; ama katılamıyordum, resmen öyle sessiz sessiz sahaya bakıyordum. bir baktım
99 numaralı bir şey koşturuyor.
* sonra baktım,
lincoln'ü saçlarından tanıdım. daha uzakta yine saçlardan
*'ı seçtim. tek tek baktım hepsine. arda, aydın, sabri... evet yahu gerçekten oradaydım, inanmıştım buna. hava soğudukça, biz maça ısındık. ümit'in golünü göremedim evet, olsun.
galatasaray'ım sağolsun!
işte, bana bu duyguları yaşatan canım arkadaşıma teşekkür ederim. sayende 100 yıllık lanetim sonra erdi, inanır mısın sanki yeniden doğdum! çok mutlu oldum!