kazanılan zaferlerde hüngür hüngür ağlayan taraftar

• 1

  bu sulugözlerden bir tanesi benim. hiç olmadı, aslantepe'de, stadın dışındaki taraftarların fotoğraflarına bakıp, ercan taner'in muhteşem anlatımıyla galip geldiğimiz golün videosunu * , tekrara bağlayarak, gözyaşlarıyla eşlik ederim.
  
  not: futbolun, ya da herhangi bir spor dalının takipçisi olmayan, sırf benim gönlüm olsun diye galatasaray'ı tutan eşim de, "aşkım maç mı izliyorsun, yoksa pembe dizi mi" diye soruyor. ee, o da haklı bir yerde.
• 2

  şartlar ne olursa olsun 14 mayıs 2006 galatasaray kayserispor maçı ve sonrası aklıma geldiğinde büründüğüm model.
  
  insan kendini çok rahatlamış hissediyor. hüngür hüngür ağlıyorsun ve bu hem o maçın / olayın hem de normalde olan biten şeylerin bir reaksiyonu oluyor.
  
  mondragon, tomas, hasan şaş'ım. hangimiz ağlamadık ki ?
• 3

  benim bu. geçen sene galatasaray fenerbahçe maçında açılan koreografide, maçın sonunda, süper finaldeki son maçta, geçen seneki almanya'da ki schalke maçında, dün oynanan juventus maçında daha fazla ağladım sözlük, cafede, stadyumda, kahvede, sokakta ağlıyorum. çevrede bana bakanları görüyor ama bozulmuyorum. eminim millet bu koskoca herif neden ağlıyor diyordur ama tutamıyorum sözlük. o zaferlere bir yenisini daha eklesin biz yine ağlarız.
• 4

  suphesiz ki takiminin kazandigi zaferle gururlanan ve gogsu kabaran taraftardir. bir yandan hickirarak aglarken ayni zamanda gulebilme durumudur.
  
  bu sahneyi de 23 senelik eyasantisinda sadece galatasaray tarafindan tadan ben dahi yasamisimdir. dunyada bu mutlugu ne bir sevgili yasatabilir, ne bir es, ne de bir evlat... iste spor denen virus boyle bir seydir. ozellikle mevzu bahis galatasaray ise bu duygulari daha yogun yasarsiniz.