ilk katıldığım zirveden beri hakkında bir şeyler karalamak istediğim gruptur. 20 yıllık arkadaşlarıma karşı bile mesafeli duran ben, samis cafe'nin kapısından içeri girdiğimde sarılan öpen insanlarla karşılaştım. dedim ki o anda; bu grup yıkılmaz bir kale olur. oturduk maç seyrettik, sonra bir daha seyrettik, sonra bir maç daha. sevindik, üzüldük, güldük, eğlendik.
ilk tanıştığım adam
ahmeto'ydu. bornova belediyesi ile yaptığımız basketbol maçında tanıştık. birbirimizi bulmakta zorlansakta karşılaştığımızda sevgi yumağı olduk. daha sonra
10numara'yı tanıdım, bu adamı tanımlamaya kelimeler yetmez inanın. oturup saatlerce hiç sıkılmadan bir kere bile saate bakmadan konuşur tartışırım. bir iskenderun gazisi
childofbodom var ki; yapılan her şakayı kaldırır, güler alınmaz darılmaz. kısacası kardeştir.
nkfvas benim daha sözlük yokken tanıdığım bir dost. ortaokul yıllarına kadar gider tanışıklığımız, arada basketbol kaçamağımızda oldu ve devamı gelecektir eminim.
saunders,
psychonaut,
mustycbu,
smyrna,
mert insani,
reverdy,
tobiyas makkenzi,
xfactor gibi dostlarım oldu. biz ne zaman bu kadar yakın, böyle kardeş gibi olduk be dostlar. bugün herhangi birisini arasam desem ki, zor durumdayım, adım gibi eminim koşar gelir.
böylesine güzel arkadaşlar, dostlar kazandırdığı için galatasaraylılığımla ne kadar gurur duysam azdır. hepiniz çok sağolun dostlar. iyi ki varsınız.