futbolcu satışından kazanılan parayı bir yere gömmek

• 1

  futbola ve aslında hayata bakışımızı özetleyen bir söz öbeğidir.
  
  örneğin tarihi bir satış yaptık ve boey’den en az 30 milyon euro kazanacağız. bu parayı x’e gömelim (genelde en hazır ve patlamış isimler olur bunlar) söylemleri hemen başlar.
  
  yahu arkadaş neden parayı görelim birine? bu mirasyedi tavrı şakasına bile olsa sevemiyorum çünkü bizim toplumun mantalitesini yansıtıyor. hazıra konma, paraları çar çur etme, haydan gelen huya gitsin tavrı… parayı idareli kullanma ve verimliliği artırma falan yok. göm parayı gitsin. en hazırı neyse onu al gitsin. emek vermeden harca. umarım bu mantalitede transferler yapmayız.
• 2

  aslı futbolcu satışından kazanılan parayı doğru yere yatırmaktır. şirketler yatırımlarla büyür. önemli olan doğru hamleleri yapmak.
  
  genç oyuncudan gelen bonservisi, size hiçbir bonservisi getirisi olmayacak ve zaman geçtikçe amortisman gideri astarından pahalıya gelecek bitik oyunculara yatırıyorsanız; ona gömmek denir.
  
  oynadığı süre boyunca performansı artacak ve bizi basamak olarak gördüğü için motivasyonu yüksek olacak genç doğru isimlere yönelirseniz, bunlar katlanarak geri dönüş sağlayacağı için yatırım olur.
• 3

  illa ki gömülecekse bence toprağa gömülmeli riva örneğinde olduğu gibi neredeyse kulübün bilmem kaç yıllık borcunu silebiliyor böyle yatırımlar. 30/50 sene sonrasının rivasını alabiliriz. hazır hükümet paraya sıkışıkken.
• 4

  neymar’dan gelen 222 milyon euro’yu dembele ve coutinho’ya gömen barcelona’dır. oyuncusuna talip olduğunuz takımlar, sizde para olduğunu gördüğü için oyuncusunun piyasa değerinin çok üzerinde rakam istemeye başlar ve siz de bir plan program dahilinde yönetilmiyorsanız o para çarçur olur. tıpkı barcelona’nın yaşadığı gibi.
  
  dolayısıyla boey’den gelen parayı şu an için bir yerlere bağlamak tehlikeli olabilir. ara transfer döneminin bitmesine çok az kaldığı için takımlar iyi oyuncularını asla vermek istemez. verse bile saçmasapan paralar talep edecek muhtemelen. işte bu noktada tongaya düşmemek lazım. bizim gibi ekonomisi çok kötü ülkelerin futbol kulüpleri için 30 milyon euro düşündüğümüzden çok daha önemli. unutmamak gerek ki; parayı harcarken kazanırsın.