(bkz:
#3251928)
çok doğru bir şey söylemiş çocukluğumun efsane spikeri.
burada kendi futbolcusunu yuhalamayı savunan arkadaşlar “ama o da haketti” anlayışında belki, ve hatta arttırıyorum haklı da olabilirler. fakat bunu yaptıklarında takımın geri kalanında oluşacak olan özgüven kaybının, tepki korkusunun nasıl farkına varılmaz anlamıyorum. cicaldau şey mi diyecek mesela, “şimdi ben kötü oynasam bile nasılsa gencim, taraftar beni ıslıklamaz” mı? o futbolcuların hepsi “bugün ona yapılan yarın bana yapılır” diye düşünmeyecek mi?
işte insanların, hatta statta ıslıklayanların ve burada bunu savunanların neredeyse hepsi de sabır derken bundan bahsediyor. futbolda özgüven belki yetenek kadar önemli bir şey, cesaret etmeden hiçbir şeyi başaramazsın, şut bile atamazsın. yıllarca trabzonspor’un en net yaşadığı psikolojilerden biri bu, hatta bir dönemlerini hatırlıyorum, deplasmanlarda sürekli kazanıp evlerinde sürekli kaybediyorlardı. bence değerlendirilirken bu şekilde de değerlendirilmeli.
