en yakın arkadaşın fenerbahçeli olması

• 1

  maalesef ki en yakın arkadaşımı fenerbahçelidir. fair play bi dostluğumuz var. rijkaard, baros, kewell transferlerini türk futbolu adına iyi olarak nitelendiren, en azından bana boyle soyleyen bir fenerbahçeli. aslında herkesin boyle bir dostu olmalı diyebileceğim bir insan. lakin bazen aramızda garip muhabbetler dönebiliyor.
  
  örnek:
  fbli arkadas: oğlum senin gibi okumuş görmüş geçirmiş bilgili yakışıklı karizmatik biri nasıl galatasaraylı olur lan?
  ben: öyle oldugum için galatasaraylıyım zaten. peki sen bu kadar okumus gormus gecirmiş bilgilisin nasıl fenerlisin?
  fbli arkadas: pederden be kanka.
  
  cidden herkesin o kadar iyi bir dostu arkadasi olmasini isterim ama bazen fenerli olması can sıkıcı oluyor.
  
  peşinen edit: yakısikli ve karizmatiği benim eklemiş olabilme ihtimalim var gibi.
• 2

  (bkz: anneannenin fenerbahceli olmasi)
  (bkz: asik olunan kizin fenerbahceli olmasi)
  (bkz: sozluk yazarlarinin fenerbahceli olmasi)
• 3

  genellikle değil, her zaman yaşadığım durumdur. en iyi arkadaşlarım her zaman fenerli olmuştur. onların da hep galatasaraylı. rastlantıdır diyemeyeceğim, benim için %100 gerçek olduğundan göreceli olarak doğrudur.
  
  maçları çoğu zaman beraber izleriz. ben, maçın ardından her zaman tarafsız bakarım olaya. tarafsız yorumlamaya çalışırım. ama karşımdaki yavşaklık edip de kendini kayırırsa, üstün galatasaray tarihi bilgim ile her zaman ezerim onları.
  
  kırmamaya çalışırım onları, ne de olsa kanadı kırık kanaryadır onlar. bizim mezemiz bile olamazlar. hadlerine düşmeyecek biçimde yüz bulup astarını isterlerse günah benden gider tabi, arkadaş markadaş dinlemem gözüm döner.
  (bkz: kekliğimi vurdular kanadını kırdılar)
• 4

  zevklidir aslında. nasıl olsa ondan daha gururlusundur, daha başarılısındır her zaman için. türlü esprilere, şakalara maruz kalır arkadaş (kırmadan, rencide etmeden**) ama sonuçta en yakın arkadaşındır bir şey de diyemez.*
• 5

  (bkz: aziz yıldırımın topuz açıklaması)
  (bkz: lan yoksa)
• 6

  sıkı galatasaray taraftarı olma yolunda insanı ateşleyen bir durumdur.
  
  eminim ki fenerbahçeli yoğunluğu olan ortamlarda büyümeseydim bu kadar * bilinçli, ortodoks bir galatasaraylı olamazdım.
  
  çünkü en yakın arkadaşlarınız fenerbahçeliyse, çocukluğunuzdan itibaren büyük ve zorlu bir mücadelenin içine girersiniz. galatasarayı savunmak adına galatasaray ile ilgili olumlu olumsuz bilgileri bir şekilde elde etmeye çalışırsınız. her zaman her yerde galatasarayı savunma ihtiyacını hissedersiniz. sonra bir bakmışsınız galatasaray hayatınızın her yerinde, her anında.
• 7

  bir söz verirsiniz ve galatasaray-fenerbahçe rekabeti konusunu geçirmezsiniz aranızda. konu beşiktaş olur, genel olarak türk futbolu olur, spora yapılan yatırımlar filan olur. arada tabii kazalar da olur, mesela fenerbahçeli arkadaşınız sizi 4-1 yendikleri maçtaki dalga geçme amaçlı resimleri maille paylaşırken sizi de ekler loop'a yanlışlıkla, bunu ödetirim der, güler geçersiniz. benim için en komik durumu ise kendisini bizzat tribün arkadaşımla tanıştırmamdır. evlenecekler şimdi, ahdım var, çocuklarını galatasaraylı yapacağım babasıyla bir olup!
• 8

  allah'tan ben bu gruba dahil degilim. en yakin arkadasim da benim kadar galatasaray'li. zaten benim icin yeni tanistigim birisinin tuttugu takim siyasi gorusu kadar onemli arkadas olabilmem icin. mecburi arkadasliklar var bir de. ornek; is yeri arkadasligi. secme sansiniz yok, profesyonel hayat. lakin soyle bir olay yasamistim, is yerinde mecbur beraber calistigim insanlardan birisi oglum dogdugunda bana demistiki; "evinize gelecegim ve bebege fb tulumu alacagim! ehe ehe ehe! " aldigi cevap ise su olmustu; "evet buyrun gelin, ama oyle bir denyoluk yaparsan o aldigin hediyeyi kafanda paralar, seni de bir guzel dover evden atarim!" sonuc olarak eleman tabiki gelmedi, benimlede bir daha cok mecbur kalmadigi surece konusmadi. en samimi arkadasi biraktim, ailemin icinde boyle gereksiz hareketlere imza atmaya kalkanlari bizzati evimden kovdum. dolayisiyla, hic ama hic bir sekilde en yakin arkadasim fb'li olamaz. zaten bu yastan sonra da yeni birileriyle tanisip cok samimi arkadasim yapmam.
• 9

  bazen o kadar da kötü bir durum olmayabilir, sarı kırmızı ve sarı lacivert bu iki takım taraftarları için hayatın renkleridir, insanları sevmeye engel değildir.
  (bkz: #106769)
• 10

  (bkz: ev arkadaşlarından birinin fenerli birinin beşiktaşlı olması)
• 11

  öyle bir arkadaşım vardı. aramız eskisi gibi olmadığından her türlü bskıyı ve lafı sarfedebiliyorum kendilerine. her ne kadar saçmalasalarda kendilerince fb'yi destekliyorlar. kendilerine şahsen acıyorum.
• 12

  her haftasonu kavga etmek demektir. *
• 13

  insanı gayet ehlileştirebilen, yeri geldiğinde empati yapma olanağı veren, gayet de keyifli olabilen hadisedir. tabii ki her galatasaraylı için bu derece pozitif bir olay olmaz, tıpkı her fenerbahçeli ile bu arkadaşlığın güzel yaşanamayacağı gibi. karşılıklı olarak az biraz karşınızdakine saygı duyup tahammül edebiliyorsanız kişiye çok şey katabilir aslında. yeri geldiğinde fenerbahçe'nin taktiğini masaya yatırabilmek, maçı takip edemeyen arkadaşına fenerbahçe maçından dakika skor aktarabilmek, atıyorum mor forma ile ilgili çekingelerini söylediğin zaman mor inek esprisinden ziyade her takımın rengiyle güzel olduğuna dair bir yorum ve destek almak ya da 6-0 biten netanya maçının ardından cep telefonunda "tüh be, 10 olmadı:)" şeklinde bir mesajla karşılaşmak dakikalarca sürebilen "biz daha büyüğüz" temalı sonuçsuz tartışmalar, gün geçtikçe çekilmez hale gelen atışmalar ve benzeri tantanaların yanında adeta bir terapi gibidir. her gün biraz daha düşürülen ezeli rekabetin güzelliğini ve keyfini yaşayabilmek, rakipte olan herşey rezil bizdeki herşey süper mantıklı eleştirilerin uzağında yorumlar yapabilmek/dinlemek, herşeyden önce karşı tarafın da aslında insan olduğunu anlayabilmek adına son derece önemli bir fırsattır.
• 14

  en yakın arkadas demek, kimi zaman yeri ve günü uygun bir rotaya çektikten sonra tribünde omuz omuza verip aşık olduğun renkler için bağırmak ve hatta atılan gole kucaklaşarak sevinmektir. savuşturulan her pozisyon sonrası farkında olmadan birbirinizi hırpalamanız demektir. maçtan sonra bir sonraki maçın planlarını yapıp geceyi bir şeyler içerek bitirmektir. belki de sabah aynı evde uyandığınızı farketmeniz demektir... diyorsanız ki ben bunu zıt takımlı biriyle de yaparım. yoo niye diyorsun ki? çünkü yapamazsın.
  
  bunun dısında en iyi arkadasımın fenerbahçeli olması, galatasaray'lı olmadıktan sonra afedersin de bir şeylerimde bile değildir!
  
  imza: k j.
• 15

  en yakın arkadaş futbolla ilgilenmiyorsa problem teşkil etmez. hatta arkadaşın senin coşkunu, heyecanını, galatasaray sevgini gördükçe içten içe senin takımına sempati bile duymaya başlar ama belli etmez. fakat seziyorum ben, evet var birşeyler *
• 16

  benim için birşey ifade etmeyen durumdur. çünkü en yakın arkadaşım koyu fenerlidir ama yenildiğimizde sevinmez ve arda'yı benden çok sever.* saygılı davranırız birbirimize bi problem çıkmaz.
• 17

  (bkz: beni bir sen anladın sen de eksik anladın)
  galatasaraysız bir şeyler hep eksik kalır.
• 18

  yusuf hayaloğlu ne güzel diyor, sanki bu arkadaşın durumuna nispet yapmış, dokunduruyor.
  
  ah ulan rıza.. bu mahallenin,
  nesini beğenmedin de öte yere taşındın?
  ara sıra gıcıklaşırdın ama inan ki,
  benim en kıral arkadaşımdın!..
  
  neden o mahalle rıza?
• 19

  yaşadığım ama benim için can sıkıcı olmayan durumdur. (bkz: herkesin sevdası kendine)
• 20

  güzel şeydir. rekabetin en keyiflisini size yaşatır. ayrıca takım yüzünden kavga edebiliteniz varsa, kavga ettiğiniz herhangi bir insan sizin en yakın arkadaşınız zaten olamamıştır.
• 21

  keyiflidir, yer yer kavgalar edilir, tartisilir. sonu tatliye hep baglanir. her transfer haberinden sonra kizdirmacalar, $ampiyonluklarin verdigi gazla her turlu teknolojiyle tahrik etmeler, zorla forma giydirmeye kadar uzanan bir rekabet.
  
  kazanan ne galatasaray'dir ne fener. hep dostluk kazanir, en azindan buralarda oyle..
• 22

  en güzel bir şeydir. birbirinize tatlı tatlı giydirirsiniz, dalganızı geçersiniz ama hiçbir zaman çirkinleşip 6-0, 7-0 muhabbeti yapmazsınız. beraber maç seyreder, maçın kritiğini at gözlüğü takmadan yaparsınız. yeri gelir birbirinizin formalarını giyip maç seyreder ve elit olmakla suçlanırsınız.* sevdalısı olduğunuz renkler farklıdır ama o "can"dır. onsuz olmaz...
• 23

  benim başıma gelendir, 13 yıldır yanımda en fanatik haliyle.
  
  neler geçmedi ki bu senelerde, uefa kupasını aldığımızda sabaha kadar bizimle eğlendi tezahüratlar yaptı. * 2-1 kaybedip şampiyonluğu resmen verdiğimizde beni teselli etti, yeri geldi kızdırdı yeri geldi benden kaçtı. güzeldir, hoştur yeter ki hayattan zevk almasını bilelim.
• 24

  nasıl bir denktir ama çoğu sevdiğim arkadaşım fenerbahçeli , maç dışında gayet iyi anlaşırız ama maç günü olsun kardeşim olsun tanımıyacağım kişidir.. zaten çoğu benle polomiğe bile giremez..
• 25

  yakınlıklık döneminin bitip uzaklaşma döneminin başlamasına vesile olandır.