büyük potansiyel vaad ederken çok kötü bir şekilde ayağını kırmış ve bu sakatlıktan uzun süre geri dönememiş olan futbolcu. kendisinin transfer edilmesinin sebebi de adamcılık değil kendisini potansiyeline ulaştırma umududur. şenol güneş de kendisini galatasaray'da doğru düzgün süre alamazken milli takıma alıp şans verdi. çok iyi olduğu için değil, potansiyelini bildiği için. acaba potansiyeline ulaştırabilir miyiz diye. konu nasıl adamcılığa geldi ben de anlamadım.
kendisini transfer ettiğimizde takımımızda türkiye'de yetişmiş yerli oyuncu yoktu. sol bek yedeği olarak gelen ömer bayram hakkında da 2 kolu 2 bacağı olan herkes bundan iyi topçudur tarzı entryler giriliyordu. bonservisi de yokken cüzi bir yıllık ücret karşılığında kadromuza kattık. kaybettiğimiz hiç bir şeyimiz yok. en fazla denedik, olmadı deriz.
benim asıl anlamadığım konu
süleyman luş. ya süleyman luş'un twitterda yaptığı 2 orta ve 1 uzun pası gibi kısa videoları dışında neyini izlediniz de ''şuan'' emre taşdemir'den daha iyi oynayacağına bu kadar eminsiniz? yazın da herkes
şener özbayraklı'ya vereceğimiz süreyi
ramazan emirhan civelek'e verelim daha iyi diyordu. emirhan'ı
28 aralık 2019 trabzonspor kayserispor maçında kaç kişi izledi? bomboş pozisyonda topu ayağının altından kaçırıp yedirdiği golü kaç kişi gördü mesela. genç futbolcular için kariyerlerine böyle goller yedirerek başlamak da büyük bir handikaptır. özgüven bunalımı yaşarlar ve o sakarlıkların devamı gelir. bu durumun altından da zor kalkarlar genellikle. bu çocuklar potansiyel vaad ediyor olabilirler ama şuan oynayacak durumda olsalar zaten
emre belözoğlu'nu,
sabri sarıoğlu'nu,
emre çolak'ı,
semih kaya'yı ve
ozan muhammed kabak'ı genç demeden oynatan hoca emin olun onları da oynatır. salın artık şu alt yapıdaki çocukları yahu.