açıkçası bize transfer olana dek çok sevdiğim bir oyuncu değildi. bunun nedeni antipatik bulduğum chelsea'nin santraforu olmasıydı. geçmiş yıllarda eto'o mu drogba mı kıyaslamalarında hep eto'o'yu tercih etmiştim bunun nedeni de ronaldinholu barca'da oynamış olmasıydı. hep egosu yüksek bir adam olarak düşünürdüm drogba'yı. doğrusunu söylemek gerekirse arkadaşlarla muhabbet ederken drogba transferini gereksiz buluyordum
**. gereksiz transfer dememin sebebi yeteneğiyle ve kalitesiyle alakalı değildi. aksine var olduğunu düşündüğüm egosuyla takımı yeterince sahiplenmeyeceğiydi ve takım arkadaşlarına gereken saygıyı duymayacağıydı. ayrıca drogba'nın mevcut sistemde nasıl bir rol alacağı hakkında endişelerim vardı zira bize gelene kadar kariyerinin çoğunu tek santrafor olarak oynamıştı. kısacası takımın dengelerini bozabileceğini düşünmüştüm. zaten drogba ve sneijder olmasa bile ligin ilk yarısında gördüğümüz gibi ligin açık ara favorisi bizdik. bu oyuncular sadece puan farkına belirleyecektir diye düşünüyordum ne yalan söyleyeyim. korkum mevcut takıma zarar verme olasılığıydı ki taraftarın vereceği gazla şuankinden bambaşka bir kimliği de bürünebilirdi drogba.
ama yapmadı. beni utandırdı. şüphelerimi giderdi. en önemlisi kendimi geçtim sadece takıma değil, camiaya hatta ülkeye sahip çıktı. her yaptığıyla örnek oldu. onun içinin güzelliğini görme fırsatı tanıdı bana, benim gibi düşünenlere
*, herkese. burak yılmaz'a gösterdiği saygı bile onun ne kadar karakterli bir adam olduğunu gösterir. adam diyorum çünkü adamın ham maddesi. gösterdiği muazzam karakterin yanında takım oyununda bu zaman kadar hiç göstermediği o olgunluğu gösterdi. hiç oynamadığı bir pozisyonda oynadı ve elinden geleni yaptı. şüphelerimin aksine takıma level atlattı çok ekstra puanlar kazandırdı. verilen büyük paralar / alınacak verim oranını düşündüğümün aksine hep aşağı seviyelere çekti. her anlamda bir idoldür. kabul ediyorum geldiğinde takımımı düşünerek çok sevinmemiştim
*ve dediğim gibi geçmişte de sempati beslediğim bir oyuncu değildi. ama şu an benden çok seven yoktur bu adamı. hep bizimle kal, hep beni utandır, hep beni düşündüğüm şeyler yüzünden alay konusu yap drogba.
son olarak profesyonelliğinle, karakterinle, adamlığınla, her şeyinle efsane bir adamsın. bizimle kal mavi fil...
seni seviyorum drogbam benim... canım benim... aslan parçam...
Kariyer Sonu
