ilginç değil ama şöyle bir olayı da yaşamak mümkün olmuştur;
üç dört yıl öncesiydi sanırım.
iki tane fenerbahçeli
* ve bir adet galatasaraylı ben tartışma halindeyiz. tabi
mantık kuralları içinde bir fenerbahçeli ile tartışabilmek mümkün olmadığı için ben topa fazla girmiyorum. haybeye sinir olmayım diyorum.
derken olaylar gelişir:
-6-0, kadıköy, şu kadar senedir yenemiyorsunuz, eziksiniz zaaaa xdxdxd
-heh heh heh sevimliler.
-bu hafta da derbi var yine yenemeyeceksiniz koyucaz sokucaz katliam olacak.
-bu kadar iddialı olmak iyi değil. kazanamasak bile önemli değil hem. ne olursa olsun sonuçta şampiyon olacak biziz bütün yıl bununla avunacak sizsiniz.
-şuna bak takımına güvenmiyor bile sen nasıl galatasaraylısın.
-e görüşeceğiz zaten maç günü. şimdiden bunun yaygarasını koparmak neden.
takımına güvenmiyorsun diyen adamın akabinde söylediği şeye dikkat şimdi:
-ahaha özgüvene bak. nasıl da emin kendisinden. hadi o zaman iddiaya girelim siz yenerseniz ben galatasaray forması giyip dolaşırım bir hafta. ama biz yenersek de sen fenerbahçe forması giyeceksin.
-ne gerek var buna şimdi. ben kazansak da kaybetsek de galatasaray haricinde hiç bir takımın formasını giymem. sen o karaktersizliği yapacaksan da kendin bilirsin.
-güvenmiyorsun işte korkundan giymem diyorsun.
derken sinirlenmeye başlarım:
-lan ne alakası var. sen midesizsen ben ne yapayım ne diye giyeceğim sizin o iğrenç formanızı.
-bizden korktuğun için giymem diyorsun işini sağlama alıyorsun yenileceğinizi biliyorsun çünkü.
-bak canım benim bu prensip meselesi. ben galatasaraylıysam ve sizden nefret ediyorsam o formayı giymem!
-ağlayacak şimdi gitmeyim üzerine kıpkırmızı oldun tamam tısıahahshsa
-allah yarabbim sen büyüksün!
-ney ney en büyük fenerbahçe mi auhauhuaha.
hatırladığım kesit bu kadarıydı işte. sinirden kendimi alkole verip geceyi unutmaya çalışmıştım zira.