yetenekleri sınırlı olsa da çalışma azmi ve profesyonel anlayışıyla takıma geri dönmesine çok sevindim. boey gibi mamba mindset benimseyen bir sporcu ile de çok iyi dostlar bildiğim kadarıyla.
her futbolcuyu ilk 11’e yazamayacağımızın bir şekilde anlaşılması gerekiyor. bazı oyuncuları da 60 maçlık uzun period içersinde rotasyonda değerlendirmek lazım.
bu realiteyi görmezden gelen toksikite 96-01 periodunda olsa;
hasan şaş, ümit davala, ergün pembe, okan buruk, emre, hakan şükür, bülent korkmaz, hakan ünsal, suat kaya, tugay kerimoğlu, capone, ahmet, fatih akyel gibi futbolcular seviye yükseltemezdi ve takımdan ayrılırdı.
hagi , taffarel, popescu için de “dede “ehehe yaşlandı kontratından çıkmamız lazım” gibi önem seviyesi yüksek maçlarda
dizleri titremeyen tecrübeyi hiçe sayan angutluklarla ne uefa, ne de süper kupa müzemizde olurdu.
okan buruk bu realiteyi geç de olsa görmüştür. kalben teşekkürler.
bugün sacha boey seni arayacak ve tebrik edecek berkan. bu anın tadını çıkar.
yarından itibaren ise kulaklarında bir büyük efsanenin sözleri çınlayacak.
“job not finished”
kobe bryant.