(bkz:
9 ağustos 2024 galatasaray hatayspor maçı)
kendisini ilgili maçta izlerken düşüncelerim ne "iki maç oynamış g.tü kalkmış" ne de "takımın starı sanıyor kendini takımdan yukarda görüyor" oldu. gayette mücadele etti, koştu kanattan yardırdı, savunmasına da geldi, topunu da çaldı rakipten, gitti gol pozisyonuna girdi attı atamadı o ayrı konu dün 2 tane kaçırdı yarın tek pozisyonda fişi çeker oralar önemli değil.
yanlız gözümde canlanan kare şu oldu "2002 dünya kupası sonrasındaki
hasan şaş halleri". hasan'ın bir ifadesi vardı
eski açık sarı deseneyi izleyenler hatırlar "star olduk", "dünya 3. sü takımın yıldızı böyle mi oynar" denmesinden dolayı yaşadığı sıkıntıları anlatırdı "mutlu değilim" diyerek. benim barış alper ile ilgili korktuğum tek şey bu. kendisinin g.tü kalkmaz, artisleşmez ama kendisinden beklentiler arttığı zaman düzgün karakterli bir çocuk olduğu için kalkmakta zorlanacağı yüklerin altına kendini sokmak zorunda hissedip, maçlarda hep kendinden beklenenin fazlasını yapmak zorunda hisseder ve o şekilde oynamaya çalışırsa yaşayabileceği problemlerden korkuyorum. daha fazlasını yapmak zorundaymış gibi hissetmesine gerek yok, şimdiye kadar yaptıklarını bize göstermeye devam etsin yeter. formsuz zamanları da olacak gol de kaçıracak bu çizgisini bozmazsa herşey daha da güzel olacak.