1
nüfusunun toplamı yaklaşık türkiye'yle aynı olan mağrip ülkelerinden (fas-tunus-cezayir), avrupa liglerinde oynayan çok sayıda futbolcu çıkması ilginç gelmiştir hep bana. elbette başta fransa olmak üzere birçoğu söz konusu ülkelerde doğmuş ve profesyonel futbolcu olmalarında belli bir eğitim sisteminden geçmelerinin etkisi büyük. fakat hiçbir eğitim ve sistem bir insana yetenek enjekte edemez. bahsettiğim ülke kökenli futbolcuların da başat özelliği, yetenekli olmaları. çalım atma, dar alandan topu kaybetmeden çıkarma, hız ve çabukluk, bahsettiğim yetenek başlığını açtığımızda beliren ilk özellikler. modern futbolun teorik düzeyde gelip tıkandığı noktada kilidi açabilen özellikler bunlar. 2017 yazında takımımıza katılan belhanda ve feghouli'ye bakınca bunları görebiliyoruz. ben arfa, amrabat, chamakh, slimani gibi isimler de akla geliyor, premier lig seviyesine çıkmış isimler olarak.
2011 yılında fas'a iki haftalık bir tatil için gitmiştim. özellikle plajlarında bir hayli vakit geçirdiğim için insanlarını gözlemleme fırsatım oldu. kumsal boyunca çocuğundan, 30'luklarına kadar herkes sportif bir aktivite içindeydi. taklalar, parendeler havada uçuşuyordu. futbol oynayanlar, karate yapanlar, kendi imkanlarıyla sörf yapanlar falan derken dev bir açık hava spor salonu gibiydi her yer. sadece plajlar değil, parklar falan da öyle. karınlarında baklava olmayan genç neredeyse yok gibiydi. sıcak okyanus havasına rağmen kimse güneşin altına kendini bırakıp malak gibi yatmıyordu. kilolu veya cılız insan görmek imkansızdı. herkes diri ve fit görünüyordu. şimdi rakamlara, verilere baksak bizden daha geride, az gelişmiş ülkeler olarak görülebilir buralar, hatta tercih ettikleri saç kesim ve giyim tarzları nedeniyle apaçi falan diyerek aşağılayanlar da oluyor ama ben sportiflik açısından gıpta etmiştim mağrip insanına. mesela sigara, alkol ve esrar bize göre çok daha ucuz ve kolay ulaşılabilir olduğu halde bunların tüketiminin kıyasla çok az olduğunu da öğrenmiştim oralılardan.
velhasıl, hem bir futbolsever, hem de galatasaraylı olarak hafızamda böyle bir iz bırakmış memleketten transfer yapmamız 2017-2018 sezonu için beni ziyadesiyle memnun etti. hatem ben arfa'yı da alabilsek hücum hattımız tam bir "maghreb united" olacaktı ama şimdilik bizim yunus ve cezayir menekşesi feghouli'yle idare ederiz. ben arfa içinse vaktimiz var; hayat, neden olmasın.
2011 yılında fas'a iki haftalık bir tatil için gitmiştim. özellikle plajlarında bir hayli vakit geçirdiğim için insanlarını gözlemleme fırsatım oldu. kumsal boyunca çocuğundan, 30'luklarına kadar herkes sportif bir aktivite içindeydi. taklalar, parendeler havada uçuşuyordu. futbol oynayanlar, karate yapanlar, kendi imkanlarıyla sörf yapanlar falan derken dev bir açık hava spor salonu gibiydi her yer. sadece plajlar değil, parklar falan da öyle. karınlarında baklava olmayan genç neredeyse yok gibiydi. sıcak okyanus havasına rağmen kimse güneşin altına kendini bırakıp malak gibi yatmıyordu. kilolu veya cılız insan görmek imkansızdı. herkes diri ve fit görünüyordu. şimdi rakamlara, verilere baksak bizden daha geride, az gelişmiş ülkeler olarak görülebilir buralar, hatta tercih ettikleri saç kesim ve giyim tarzları nedeniyle apaçi falan diyerek aşağılayanlar da oluyor ama ben sportiflik açısından gıpta etmiştim mağrip insanına. mesela sigara, alkol ve esrar bize göre çok daha ucuz ve kolay ulaşılabilir olduğu halde bunların tüketiminin kıyasla çok az olduğunu da öğrenmiştim oralılardan.
velhasıl, hem bir futbolsever, hem de galatasaraylı olarak hafızamda böyle bir iz bırakmış memleketten transfer yapmamız 2017-2018 sezonu için beni ziyadesiyle memnun etti. hatem ben arfa'yı da alabilsek hücum hattımız tam bir "maghreb united" olacaktı ama şimdilik bizim yunus ve cezayir menekşesi feghouli'yle idare ederiz. ben arfa içinse vaktimiz var; hayat, neden olmasın.
