• 482
    commandante'yi özledim.
    o varken herkese meydan okuyabilirdik çünkü.
    o sahadayken kendimi güvende hissederdim.
    o sahada elini kalbine götürdüğünde, kendimi leonidas'ın arkasındaki dienekes, alesia'da 6 bin atlısıyla 60 bin galyalının üzerine atılan caesar'ın arkasından şaşkınlıkla bakan titus pullo, dandanakan'da gaznelilerin üzerine atılan çağrı bey'in oğlu alparslan gibi hissederdim kendimi.
    o varken korku nedir bilmezdim. benden güçlü rakip tanımazdım, yanındaki 10 adam kim umrumda olmazdı.
    o vardı, bizimleydi, başımızdaydı, her şeye hükmederdi, en zor zamanımızda kahramanca bir şey mutlaka yapardı.
    tabii ki commandante'mi özledim.
    korkmamayı özledim.
    devlere kafa tutmayı özledim.
    sahada kendi kralından tut; teknik direktöre, rakiplere, hakeme kadar kafa tutan, doğru bildiği için, takım arkadaşları için taraftarı bile karşısına almaktan bir saniye bile çekinmeyen aykırı ve aşırı solu özledim.
    commandante'mi özledim. parçalının parlaklığı yüzüne vurmuş, altında siyah çorabı. ufacık ama harikalar yaratan ayaklarını özledim.
    ben commandante'mi özledim :(
    ankara'nın kasım ayazında gecekondunun esrar kokan tribününün arasında tek başıma izlediğim ama o'nun sayesinde hiç korku duymadığım commandante'mi özledim.
    hasta siempre commandante!
App Store'dan indirin Google Play'den alın