kendim ve sevdiklerim adına hep
müspet ivmelerin yaşandığı bir yıl oldu. geçen yılbaşında kardeşim askerdeydi, ben mesleğimin dışında bir işte zoraki çalışıyordum, doktor gözetiminde antidepresan kullanıyordum. mutlu değildim, yalnızdım, umutsuzdum falan...
önce tedavi yavaş yavaş sonuç vermeye başladı. uzun süredir aklımda olan şey nihayet kısmet oldu, bir sabah sevgili dostum gofret bey çıkıp geldi ve sen benim insanımsın dedi. tam da sabrımın tükendiği, işi bırakırsam kaç ayda tekrar iş bulabileceğimi falan düşündüğüm bir anda eski ama sağlam bir dostun aracılığı ile çok güzel bir projede çalışma imkanı buldum. mesleğimi bir sürü güzel insanla birlikte ve kıbrıs'ta ömrümüz boyunca bir daha yapılmayacak bir şantiyede yapmaya başladım. kardeşim teskeresini aldı, kısa bir süre sonra da nişanlandı. birkaç aşamayı geçerek mesleğine başladı. uzun süredir bocalama devrinde olan hayatlarımız bir senede yükselme dönemine girmiş oldu...
ülkemizde, coğrafyamızda, dünyamızda ise bir sürü kötü şey oldu malesef. tepeleme kötülükle dolu bir yıl oldu hatta. 10-15 yıla yayılabilecek kadar felaketi bir yıla sığdırdık. geçtiğimiz yıl bugün hayal bile edemeyeceğimiz bir atmosferdeyiz. en acı olanı önümüzdeki yılbaşında nelerden konuşuyor olacağımıza dair sallamasyon bir tahmin bile yapabilmenin imkansız olması. her türlü şiddet, belirsizlik ve umutsuzluk hat safhada. çok da bahsetmeye gerek yok, zaten hepimiz aynı geminin içinde gidiyor ve yaşıyoruz...
yine de tabi ki benim açımdan yılın hatta son 2-3 yılın olayı...
(bkz:
#1940718)
güzel insanlar
yapma hayrettin,
fransiz ve
missgese'ye bir kere daha çok çok teşekkürler...
