370
çocukken tanıştım bu adam ile. tam tanıştığım günü de hatırlamıyorum gerçi. galatasaray'a yeni gelmişti ben de yeni yeni tam anlamı ile aklı başında maçları izliyordum. saffet sancaklı ile birlikte habire kafa golü atıyorlardı.bu adam niye basketçi olmadı demiştim? sonra öğrendim bir süre basketçilik yapmış. torino'ya gitti bir ara, torinolu şaban dediler çok kızdım. euro 96 elemelerinde işviçre deplasmanında uzaktan bir golu vardı, hayatımda en çok sevindiğim gollerden biri, maçta en çok sevindiğim maçlardan biridi. takvim 96 ekimi. fatih terim geleli 2-3 ay olmuştu ben de artık kahvehanede her maçı izleyecek yaşa gelmiştim. izledim de. bu adamı da izledim ayrıca. inişlerini çıkışlarını,haftalarca gol atamamasını, boş kaleye gol kaçırmasını, sonra peynir ekmek gibi gol atmaya başlamasını. boğa gibi pres yapmasını, faydalı çapraz koşularını.sarı kırmızı forma çok yakışıyordum bu adama. büyüdük bu adam ile. öss'ye girecem sene kupayı aldık bu adam ile. sonra öğrendim başka takıma gidiyormuş, ben de kazandım başka şehre gidiyordum. anladım ki o da, galatasray'da, benim hayatımda eskisi gibi olmayacak artık.
sonra yine geldi,ama biraz küsmüştüm. cemaat,cip olayı, söylediği laflar, ,ikinci gelişinde yabancılara karşı tavırları küstürmüştü beni.yıllar sonra bir akşam televizyonda gördüm onu. gözleri ağlamaklıdı. hatta ağlamıştı yüzünü yıkayıp televizyona öyle çıkmıştı. 25 ekim 2009 fenerbahce galatasaray maci akşamıdı o akşam. takma kafana hakan dedim, alt tarafı bir maç ben üzülmedim bu kadar, biz galatasarayız boşver dedim. evet ben üzülmemiştim o kadar. ama bu adam öyle görünce benim de gözlerim doldu. o an ona olan sevgim kabardı tekrardan. anladım ki bu adam benim ailemden biridi artık, hiç olmayan abimdi,aileler küsse de sonra nasıl barışır birbirine sahip çıkar, ben de öyle sahip çıktım gönlümde bu adama.
herşeyden önemlisi anladım ki bu adam benim çocukluğumdu. geçmişimin bir parçasıydı.
sonra yine geldi,ama biraz küsmüştüm. cemaat,cip olayı, söylediği laflar, ,ikinci gelişinde yabancılara karşı tavırları küstürmüştü beni.yıllar sonra bir akşam televizyonda gördüm onu. gözleri ağlamaklıdı. hatta ağlamıştı yüzünü yıkayıp televizyona öyle çıkmıştı. 25 ekim 2009 fenerbahce galatasaray maci akşamıdı o akşam. takma kafana hakan dedim, alt tarafı bir maç ben üzülmedim bu kadar, biz galatasarayız boşver dedim. evet ben üzülmemiştim o kadar. ama bu adam öyle görünce benim de gözlerim doldu. o an ona olan sevgim kabardı tekrardan. anladım ki bu adam benim ailemden biridi artık, hiç olmayan abimdi,aileler küsse de sonra nasıl barışır birbirine sahip çıkar, ben de öyle sahip çıktım gönlümde bu adama.
herşeyden önemlisi anladım ki bu adam benim çocukluğumdu. geçmişimin bir parçasıydı.