7
federasyonuyla kurullarıyla şikeci-mafyacı şerefsizlerin voltran oluşturup bir de senden yüzsüzce karşından konuştukları bir ligde aldığın her şampiyonluk destansıdır, şampiyonluğu geçtim bir galibiyetin bile değerini şikeci-mafyacı tezgah sahiplerine sormak gerekir asıl. bu şampiyonlukları, başarıları getiren bütün puanlar şike çetesinin ahlaksız tezgahına karşı alınmıştır. 2012 yılındaki şampiyonluktan sonra olduğu gibi 2013 yılındaki şampiyonluğumuzdan sonra da eğlenmek anamızın ak sütü gibi helaldir. sabahlara kadar, doyasıya…
nerde şampiyonluğunu ilan ettiysen, hangi sahada olursa olsun orayı yıkıp, talan edip sonuna kadar şampiyonluğunu kutlamak hakkındır. biz de kutladık 5 mayıs 2013 akşamı kendi sahamızda aldığımız galibiyet sonrası.
sonrasında 12 mayıs 2013 fenerbahçe galatasaray maçı geldi. hafta içinde tüm takım konsantre olmuş biçimde açıklamalar yaptılar; 'fb maçları derbidir, şampiyona yakışan bir oyun ortaya koyacağız, taraftarımıza buruk bir şampiyonluk yaşatmayacağız' dediler. bir derbiydi bizim için sadece. ligin bitmesini beklerken oynayacağımız başka bir maç. fb’lilerin her zaman yaptığı gibi bir sezonun yükünü yüklediği ama bizim için anlamı sadece bir fb maçı. futbolda her sonuç olabilir, sahaya çıkan takımın taraftarı bunu baştan kabullenerek oturur koltuğuna her ne kadar ‘galibiyetten başka düşüncemiz yok, 3 puan amacımız rererörörö’ dense bile… bizim için de öyleydi.
şampiyon olarak sahaya çıktık, ruhsuz oynadık, kötü oynadık, bir çok faktör devreye girdi mağlup olduk . maç bitti, çık git sahadan... 14 senedir bir kez olsun bile almayı denemediğin, o stada çıkınca futbol oynamayı unuttuğun başka bir kadıköy derbisi kaybetmişsin çok mu önemli ? uzatmayayım burayı, fbli güruh şampiyonlar ligi çeyrek finalisti, sezonun şampiyonu galatasaray’ı yenmenin sevincine başlarken bizim oyuncularımız da sahanın ortasına gelip bir garip ‘şampiyonluk’ sevincine başladılar…
ama biz bu kutlamayı sivasspor maçında yapmadık mı arkadaş ? doyasıya eğlenmedik mi ? fener ağlama diye bağırıp goygoyun dibine vurmadık mı ? arabalarımıza binip konvoylar yapmadık mı? yaşadığımız şehirleri bayram yerlerine çevirmedik mi ? 19. kez haykırmadık mı ‘şampiyon galatasaray’ diye…
biri bana açıklasın.. neyi kutluyorsunuz? mağlubiyet mi kutluyorsunuz arkadaşım ? oynadığınız ruhsuz oyun sonrası rakibinize tüm sezonun fiyaskosunu bir galatasaray galibiyetiyle örtbas etme fırsatı verdiğiniz için mi kutlama yapıyorsunuz? rakibinize şampiyonlar ligi yolunu açtığınız için mi seviniyorsunuz ? yoksa haşarı çocuğun yediği tokat sonrası ‘acımadı kii’ tepkisi vermesi gibi bir saçmalığın içine mi giriyorsunuz? gerek var mıydı ?
2012 yılının 12 mayıs gecesi kadıköy’deki şampiyonluk sevincinden nasıl gurur duyup fotoğrafını evimin duvarına astıysam 2013 yılındakinden de utandım. çok gereksizdi, çok saçmaydı.. her şeyden önemlisi bize yakışmadı. olmadı.
gerçekten olmadı.
nerde şampiyonluğunu ilan ettiysen, hangi sahada olursa olsun orayı yıkıp, talan edip sonuna kadar şampiyonluğunu kutlamak hakkındır. biz de kutladık 5 mayıs 2013 akşamı kendi sahamızda aldığımız galibiyet sonrası.
sonrasında 12 mayıs 2013 fenerbahçe galatasaray maçı geldi. hafta içinde tüm takım konsantre olmuş biçimde açıklamalar yaptılar; 'fb maçları derbidir, şampiyona yakışan bir oyun ortaya koyacağız, taraftarımıza buruk bir şampiyonluk yaşatmayacağız' dediler. bir derbiydi bizim için sadece. ligin bitmesini beklerken oynayacağımız başka bir maç. fb’lilerin her zaman yaptığı gibi bir sezonun yükünü yüklediği ama bizim için anlamı sadece bir fb maçı. futbolda her sonuç olabilir, sahaya çıkan takımın taraftarı bunu baştan kabullenerek oturur koltuğuna her ne kadar ‘galibiyetten başka düşüncemiz yok, 3 puan amacımız rererörörö’ dense bile… bizim için de öyleydi.
şampiyon olarak sahaya çıktık, ruhsuz oynadık, kötü oynadık, bir çok faktör devreye girdi mağlup olduk . maç bitti, çık git sahadan... 14 senedir bir kez olsun bile almayı denemediğin, o stada çıkınca futbol oynamayı unuttuğun başka bir kadıköy derbisi kaybetmişsin çok mu önemli ? uzatmayayım burayı, fbli güruh şampiyonlar ligi çeyrek finalisti, sezonun şampiyonu galatasaray’ı yenmenin sevincine başlarken bizim oyuncularımız da sahanın ortasına gelip bir garip ‘şampiyonluk’ sevincine başladılar…
ama biz bu kutlamayı sivasspor maçında yapmadık mı arkadaş ? doyasıya eğlenmedik mi ? fener ağlama diye bağırıp goygoyun dibine vurmadık mı ? arabalarımıza binip konvoylar yapmadık mı? yaşadığımız şehirleri bayram yerlerine çevirmedik mi ? 19. kez haykırmadık mı ‘şampiyon galatasaray’ diye…
biri bana açıklasın.. neyi kutluyorsunuz? mağlubiyet mi kutluyorsunuz arkadaşım ? oynadığınız ruhsuz oyun sonrası rakibinize tüm sezonun fiyaskosunu bir galatasaray galibiyetiyle örtbas etme fırsatı verdiğiniz için mi kutlama yapıyorsunuz? rakibinize şampiyonlar ligi yolunu açtığınız için mi seviniyorsunuz ? yoksa haşarı çocuğun yediği tokat sonrası ‘acımadı kii’ tepkisi vermesi gibi bir saçmalığın içine mi giriyorsunuz? gerek var mıydı ?
2012 yılının 12 mayıs gecesi kadıköy’deki şampiyonluk sevincinden nasıl gurur duyup fotoğrafını evimin duvarına astıysam 2013 yılındakinden de utandım. çok gereksizdi, çok saçmaydı.. her şeyden önemlisi bize yakışmadı. olmadı.
gerçekten olmadı.
