bir önceki sezon çanakkale'de devleşen engin ipekoğlu'nu son saniyede kral'ın golüyle geçen ve 2-1'lik skorla "şampi" olan galatasaray'ın, bu kez deplasmanda zorlanmadığı maç.
ayrıca trabzonspor'dan binbir zorluk ve türlü ümitlerle transfer ettiğimiz
tolunay kafkas'ın sarı-kırmızılı formayla resmi olarak sanırım ilk ve son golünü attığı maç.
maçı ilginç kılan bir başka istatistik ise
gheorghe hagi'nin ligde üst üste beşinci maçında da
çanakkale dardanelspor'a gol atmasıydı. sırasıyla hatırlatmak gerekirse;
1996-97 sezonu 6. hafta: 1-0 kazandık ve gol hagi'nin
sağ ayağından geldi. ali sami yen'de 4. haftada 4-0 yenildiğimiz fenerbahçe derbisinde olaylar çıkardığımız için maç
izmir atatürk stadı'nda oynanmıştı ve egeli galatasaraylılar hagi için tribünde yerlerini almıştı.
1996-97 sezonu 23. hafta: çanakkale'de 3-0 kazandık. hayrabolu'da oturan babam da maça gitmişti. hatta cep telefonuyla sık sık beni aramıştı. gollerin ikisinde hagi ile ilie'nin imzası vardı.
hagi, maç esnasında tribünlerden kendisine atılan şaşal suyu yakalamış ve birazını içerek rakip taraftarlara en güzel göndermeyi yapmıştı. bir gündüz maçı olduğu için o zamanlar ne yazık ki bu maçın
canlı yayını yoktu ve ben de o dönem pazarları sektirmeden program yapan
ümit aktan'dan maçı takip etmiştim.
1997-98 sezonu ligin ilk yarısı: orta haftalarda oynanmıştı. sami yen'de zor da olsa 1-0 kazanmıştık. hagi'nin golü süperdi. yerden kayarak çok garip bir vuruşa imza atmıştı
yeni açık önünde.. golden sonra da coşmuştu.
1997-98 sezonu ligin ikinci yarısı: çanakkale'de sami yen'dekinden çok daha zoru olsa da 2-1 kazanmıştık. maçta adeta ölüp ölüp dirilmiştik. ilk golümüzü
hagi atmış; ama çanakkale dardanelspor
mususi ile eşitlemişti. neyse ki
kral hayat vermişti. tamam kalesinde
engin ipekoğlu devleşse de, hakan şükür biraz fazla kaçırmıştı. maç oynandığı sırada eksi sözlükten
spirit ve diğer sınıf arkadaşlarımla birlikte incirli sineması'nda titanic'e gitmiştim.