28 ekim 2018 yeni malatyaspor galatasaray maçı

• 148

  bu sene hiç bir şey oynamadığımız bilmem kaçıncı maç.
• 150

  muslera ozan ve donk linnes ile birlikte 4 kişiye karşı 11 kişi oynadığımız maç. tabi selçuk adını duyuyoruz ama sözde sadede. sinan adını bile duymuyoruz. mariano saçmalıyor. gary ne yaptığını bilmiyor. ömer elinden geleni yapıyor ama gary ye de bağlı değişiyor performansı. ndiaye o da cl deki o maçındsn sonra daha yok. ahmet çalığı söylemiyorum bile.
• 215

  hücumda galatasaray'ın yapması gereken ama neden bilinmez yapmadığı, tenezzül dahi etmediği kısa pasları galatasaray'mış gibi malatyaspor'un yaptı maç. zaten renkleri de sarı kırmızı.*
  
  sorarsan sakat var.
  
  sakat var olabilir ama taktik yok, hücum planı ve bu sene başından beri yok.
• 61

  kış saati uygulaması ve pazar mesaisinin birleşimi sonrası izlememin imkansıza doğru koştuğu maç.
  
  (bkz: sen bana yasaksın ama ben sana tutsağım)
• 157

  bu kadar sakat varken n'diayenin ağırlığını koyması gerekiyor. lokomotiv maçından sonra göremedik ne yazık ki. donk'un oyun zekası etkisi, attığı paslar ile belki pozisyona girebiliriz. onun dışında 180 dakika sürse maç, yine bizden bir şey çıkmaz.
  
  mariano da fener maçına cezalı duruma düştü.
• 47

  tam anlamıyla bizim maçımız. sıkıntılar var, sakatlıklar var, deplasmanda iyi savunma yapan bir takıma karşı oynuyoruz. biz severiz böyle maçları.
• 223

  malatya’nın eski havasından eser olmayan maç. ciddi şekilde onlarda kötü oynadılar ama maalesef onlar girdikleri kısıtlı pozisyonları gol yaptılar normalde büyük takım olan bizim bunu yapmamız lazımdı ama büyüklük kalmamış.
• 48

  (bkz: kon2antra2yon)
  (bkz: kondisyon)
  
  umarım 100 km falan koşmayacağımız maç olur. bu seneki uyuşuk futbol sona ersin artık.
• 65

  kamp kadrosu belli mi merak ettiğim maç. resmi sitede falan aradım ama göremedim.
• 70

  günlerdir sürekli olumsuz hava var bu maçla ilgili. puan kaybedeceğimize fenerbahçe ve beşiktaş taraftarlarından çok bizim taraftarımız inanıyor. galatasaray’ın tarihinde yok böyle oynamadan kaybetmek. evet yorgunuz ve fazlaca sakat oyuncumuz var ama yeni malatyaspor’da da işler yolunda gitmiyor. deplasman fobisini falan bir kenara bırakıp bu maça mental açıdan iyi hazırlandıysak istediğimizi alırız diyorum. benim şimdiye kadar hiç bir maçtan çekincem olmadı bu maçtan da hiç korkmuyorum.
• 74

  (bkz: sezonun en önemli maçı)
  
  bu maçı alırsak haftaya derbi öncesi moralli gireriz. sakatların da iyileşmesiyle içerde fenerbahçe'yi yenmek daha kolay olacaktır. bir malatyalı olarak ne kadar ikinci takımımız memleketimizin takımı olsa da konu galatasaray olunca rakibin kim olduğu pek farketmiyor. bursa ve schalke 04 maçları zaten istediğimiz gibi geçmedi artık benim için iyi oyunun pek bir önemi yok şu kadro darlığında. tek güvencemiz imparator. maç istediğimiz gibi gitmezse yine maicon ve donk'tan birinin ileri atılacağını düşünüyorum. umarım gerek kalmaz tabii.
  
  hakkımızda hayırlısı olsun.
• 234

  saçma sapan bir maçtır. en azından bizim adımıza.
  
  oyuncu seçimleri ve oyuncu değişikliklerinden çok ben sahada ne yaptığımıza bakarım. bana kalırsa dramatik bir düşüş yaşamadık maçta. oyunun gidişatı zaten belliydi. burada beraberliği veya maçı nasıl kotaracağımızı mı konuşuyoruz yoksa ilerleyen haftalarda, yani doğal süreç şampiyonluk yolunda emin adımlar atmak için ne yapmamız gerektiğini mi?
  
  özellikle fatih terim'in maç sonu yaptığı açıklamalardan sonra tekrar bir düşündüm.
  
  fatih terim'in "bu tek başına sakatlık, fizik, konsantrasyon, form meselesi değil. birbiri için oynayan bir 11'e ihtiyacımız var," söylemindeki ilk cümle ne kadar doğruysa, ikinci durum tespiti bir kadar tehlikeli. yanlış demiyorum, tehlikeli diyorum. çünkü naçizane benim gördüğüm, sahada hakikaten birbiri için oynamayan oyuncu topluluğunun yanında, ne yapacağını bilemeyen bir topluluk da var. üstelik, ilk cümleyi ediyorsanız, teknik ve sağlık ekibinizin işini iyi yapmadığını, teknik sorumlu olarak hatanızın olduğunu kabul etmiş oluyorsunuz. peki, en azından, söylemin ilk cümlesindeki tespit için hocamızın nasıl bir tedavi düşündüğünü merak ediyorum açıkçası.
  
  aynı şekilde "yoksa sakatlık... eee? 11 kişi çıkmıyor muyuz? galatasaray'da kimse istemez sakat olsun ama şöyle bir gelenek olur: sakatlıklar oluşmuşsa, bunları fırsat bilip o formayı alacaksınız," bu söylem çok ama çok doğru. burada takkeyi önüme koymam gerekiyor sanırım. ben, "bu oyunculara hoca nasıl sabredebiliyor?" diye hayıflanıp homurdanırken, meğerse çok yanlış yapıyormuşum. benim gördüğüm ve izlediğim oyunculardan bile formayı almak istemeyen oyuncuların varlığından bahsediyor hoca.
  
  daha sonra fatih terim hocamız, "durum tespitimiz doğru," diye bir demeç daha veriyor. açıkçası ben hocamızın yaptığı tespiti tam olarak anlamadım. ya da eksik buldum. çünkü, izlediğim kadarıyla galatasaray'da taktiksel olarak da bir sıkıntı var. elbette, burada, verdiği demeçlere sirayet eden, oyuncu grubunda suçu bulup aradan sıyrılabilirsiniz. durum o da olabilir: yani taktiksel disipline uymamaktan bahsediyorum.
  
  burada herhalde, galatasaray'ın taktiksel mentalitesinden bahsetmeyeceksin bu maç için, derseniz: ne yapayım, konuşmayı ve uydurmayı seviyorum. hangi uydurmanın doğru olacağını bilemezsiniz. uydurduğum şeyleri ancak paylaşarak, paylaşımlara eleştiri alarak yanlışlığını görebilir, böylece geliştirebilir ve düzeltebilirim.
  
  bu maçta ve evvelindeki nice maçta şunu gördük: geriden oyun kurma çabalarımız karşılıksız kalıyor. beklerimize sürekli baskı yiyoruz. oyunu kurması için selçuk inan'a bel bağlamamız boşuna değil.
  
  dikkat ederseniz, yenimalatyaspor savunması kendi yarı alanına çekilerek yapmadı. bizim yarı alanımızdan başlayarak kademeli bir geri çekilme, pas kanallarını bloke etme, her adama yakın markaj uyguladı. bu savunma alanının genişlemesi demek, karşı takım için.
  
  aslında işlerin bu durumda lehimize olacağı düşünülebilir. ama tabii ki işin rengi öyle olmadı. orta sahadaki oyuncularımız stoperlerden topu kısa yan pasla aldı. diğer oyuncularımız arasında 3 oyuncu olması demek bu. aradaki mesafe çok fazlaydı. oyuncularımız çok statikti. sürekli beklere oynamak zorunda kaldık. çünkü dediğim gibi dikine paslar, pas kanallarının müdafası nedeniyle kapalıydı. dikkat ederseniz, ozan kabak yanılmıyorsam maçın başında 3 tane dikine uzun, orta saha oyuncularımızı topla buluşturmak için top attı. tek deneyen oyuncumuzdu bu arada. ama bu pasların hepsi, istisnasız hepsi pas arasıyla kaptırılan topa dönüştü ve hemen hepsi kalemizde tehlike oldu. neden? burada 2 neden sayabiliyorum. birincisi, orta saha oyuncularımızın çok ileride kalması. ikincisi, bu kadar ileride kalmalarına rağmen, sahada birbiri için oynayan bir oyuncu topluluğunun olmaması.
  
  neyse. yani topu dikine ve yana oynayarak, herhangi bir şekilde oyunu kurmayı başaramadık. başaramıyoruz. ne yapabilirdik? kritik soru bu. spekülasyon yapmayı severim ama spekülasyon yaptığımı bilirim. yani bunların net doğru olduğunu söylemiyorum. işin güzelliği, teknik ekibin taktiksel olarak zengin olmasının gerekliliği de burada yatıyor zaten.
  
  neyse, ne yapabilirdik, diyorduk. teoriden bahsedeceğim. bir kere kanımca, rakip geri dörtlüyü önemsemeden, tüm oyuncularımızı mümkün mertebe orta sahamıza ve stoper hattına yakınlaştırabilir, oyun kurulumunda daralmaya ve pas istasyonunda artmaya gidebilirdik. bu çok dikkat çekici bir husus bizim adımıza. pas istasyonları arasında çok fazla mesafe var. sanırım buna bir anlamda takım boyu deniyor değil mi?
  
  orta sahanın, üçlü kurgulanmasında basit bir mantık vardır. en azından geometri bilgim bana temel düzeyi biraz olsun teoride anlamamı sağlıyor. nedir bu? üçlü oynamak, kısa mesafe kat ederek, üçgensel bir bölgede topu alıp boşa kaçarak istasyon olmanıza olanak sağlıyor. burada oyuncu profillerinden veya yeteneklerden bahsetmiyorum. geometriden bahsediyorum. pas açısı sağa veya sola çapraz olduğunda, bu sizin avantajınıza oluyor, top kaptırmamakta. sürekli topu kullanan oyuncunun değişmesi, bir oyuncunun belli bir süre boşta kalmasını sağlıyor. basketbol izleyen ve oynayan bilir. savunmada adam değişimleri biraz alengirlidir. hem savunmanın dengesi bozulur, hem akıl karışır hem de geçiş yapılırken bir miktar boş zaman kalır hücuma.
  
  yani bir bakıma savunmada statik oynamak aslında avantaj olabilirken, hücumda dinamik olmak evladır. zaten duran toplardaki alan savunmasına geçiş de bir yerde, bu anlık değişimlerin can yakmasını önlemekten ileri geliyor diye düşünüyorum. basketbol alan savunması hemen hemen bunun içindir. benim alanımdaki oyuncuyu ben savunurum, alanımdan çıkarsa beni ilgilendirmez, yani geçişteki açığı yamamış olurum. mantık hemen hemen budur. farklı avantajları ve dezavantajları vardır tabii ki.
  
  sıkıtımız, çok fazla statik olmamız. rakibimizin kendi yarı sahasına kapanması veya tüm sahaya yayılan bir savunma anlayışı içinde olması fark etmiyor. mıy mıy pas hızları. nihai hedefi olmayan atak başlangıçları. kanatlara açılan ve döneduran ataklar.
  
  santrforun olmaması bir takımı bu kadar etkilemez gibi saçma bir argüman dolanıyor medyada. santrfor demeyeyim, yetenekli bir dizilimdeki en ileri uç oyuncusu diyeyim. bu oyuncu bir takımın nihai hedefidir. yani mantık olarak öyledir. eğer gol atmaya çalışıyorsanız, gol bölgesine en yakın futbolcu olan ileri uç oyuncunuzun nihai hedef olması makuldür. takım ona göre pozisyon alır. ona göre atak şekillendirir. bu oyuncunun görevi takımına gol kazandırmaktır. bunu alan açarak yapar, stoperleri hataya zorlayarak yapar, ama bir şekilde istatistiklere geçmese bile skorborda etki eder.
  
  malesef bizim kadromuzda bu düzeyde bir forvet yok. gol yapacak demiyorum. bir mario jardel değilseniz, sürekli arayacaksınız. sağa koşacaksınız, sola koşacaksınız, ön direk arka direk koşacaksınız, yeri gelecek orta sahaya yaklaşıp orta sahayı kalabalıklaştıracaksınız, kanatlara deplase olup ceza sahası içindeki kalabalığı azaltacaksınız vesaire vesaire.
  
  çok uzattım. canım sıkıldı. yazdıkça, takımın defoları ve eksikleri aklıma geliyor, moralim bozuluyor.
  
  kısacası bu takımın kısa vadede ilacı, kanımca, hücumda ve savunmada daha fazla, herkesten fazla koşmasıdır. verimli koşu vesaire geçiniz. önce bir koşsunlar da, sonra onun verimini düşünürüz. bu takım şöyle bir 15 dakika falan takır takır top oynasın koşsun evvela, sonra yavaş yavaş bunu nasıl tüm zamana yayabiliriz diye düşünürüz.
  
  motto:
  run gala run!
• 76

  bazı anlarda takım olarak karakter koymanız gerekir, işte o da tam olarak bu maçlardan biridir. takımımız da zor anlarda elini taşın altına koyan insan sayısı pek yok. umarım bu maçta birileri ortaya çıkıp istediğimizi yapabilir.
• 227

  hadi takımda santrfor transferi olmadı falan okeyde, bu kadar sakatlığın olması da teknik ekibe yazar, kimse kusura bakmasın.
• 15

  sinan gümüş ve eren derdiyok yerine yunus akgün ve muğdat çelik görmek istediğim maçtır. böylelikle o iki oyuncu da yedekten hamle şansı olur. hak ettikkeri yer de kulübedir. bu sakatlıklar, bu dar kadro, eren ve sinan’ın bu formunda hala muğdat oynamıyorsa bu oyuncu türkiye kupası için mi transfer edilmiş oluyor?
  
  diğer yandan yuto’yu da sakat verdik. şimdiden geçmiş olsun samurayımıza. bir süre bizimle olamayacak. bu maçta işimiz gerçekten çok zor olacak. şimdiden allah hepimize sabır versin.
• 16

  puan kaybetmeye çok müsait maç. takım kötü, sakat çok, yorgunluk var ve deplasman maçı. açıkçası kazanırsak şaşırırım, inşallah kazanırız.
• 81

  mariano’nun sağ açıkta sahaya çıkacağı karşılaşma, en azından kağıt üzerinde böyle görünüyor. vuralım geçelim diğer maçları zevk ile izleyelim.
• 34

  galatasaray'ı çok uzun süreden beri takip ederim. dolayısıyla bu kadar süre takip edince avrupa'dan çeşitli vesilelerle hüsranla, istediğini elde edemeden hayal kırıklığıyla buna ek olarak çok sakatla döndüğü bu gibi durumların nadir de olsa yaşandığını bilirim. genelde avrupa sonrası kötü durumda, umutsuz çıkılan özellikle deplasman maçlarını bi' şekilde almıştır galatasaray. bunun böyle olmasının en büyük nedenlerinden biri de kadroda türkiye süper ligi ortalamasının üstünde 1-2 tane forvet oyuncusunun mutlaka olmasıydı. böyle maçlarda takım genelde iyi oynayamaz ama iyi mücadele eder ilerideki kalburüstü oyuncuları maç içinde girdiği az sayıdaki pozisyonları gole çevirir. maçı alır giderdik. şimdi bırakın ortalama üstü forveti elde forvet, santrafor oynayacak oyuncu yok.
  
  bu maç özelinde konuşursak insan umutlu olmak istiyor ama durumlar ne yazık ki onu göstermiyor. garry rodrigues'i kilitleyebilen takımlar galatasaray'ın tüm hücum planını, gol yollarını kilitlemiş oluyor. mevcut sakat oyunculardan sonra elimizde gol atabilecek, pozisyon yaratabilecek oyuncu maalesef yok.yine şapkadan tavşan çıkmasını bekleyeceğiz gibi duruyor.
• 89

  rezil bir performans bekliyorum. boyle sıkıcı, vurdumduymaz, uretkenlikten uzak, uyumsuz bir oyun ve buyuk ihtimal yenilgi tahminim.
• 172

  içe kat etme yerine oyunu iyice kanatlara açıp donku ikinci forvet gibi ceza sahasına sokmamız gereken maç.
  
  (bkz: #2531528)
• 177

  garry yeter lan artık!
  2 dakikada 2 oldu bu!
• 178

  rodrigues'in artık mide bulandirmaya başladığı maç. bu kadar bencil olunmaz.
• 229

  şimdi eğri oturup doğru konuşalım. bu maçta fernando, onyekuru, eren, belhanda, serdar olsa ne olacaktı? yani neyi daha iyi yapacaklardı? daha doğrusu biz ne yapıyoruz ki bu takım bunu kötü yapıyor?
  
  esas sorun burada. istediğiniz yerde arayabilirsiniz. ama bulamazsınız. ne yazık ki.
• 98

  muhtemelen bu maçtan sonra da ders alacağız, fatih terim birkaç oyuncuya laf sokacak.
  ozan'ı övecek.
  bir sonraki dersin tarihini veriyorum:
  (bkz: 10 kasım 2018 kayserispor galatasaray maçı)
• 180

  biraz baskı kurmuşken linnes - muğdat değişikliğiyle berabere kalma şansımızı bile hiç ettiğimiz maçtır. aferin. bu neyin inadı yahu? muğdat mı kurtaracak bu takımı? ne yapmış muğdat bugüne kadar?