193
henüz aydınlanmayan sabahına şırıl şırıl akan bir burun, davul olmasa da şişmiş bir boğaz ve inceden bir sızıyla uyandığım maç.
sezonun bu dönemi bizim burada hava çoktan 30 derecelerde oynamaya başladığı için şampiyonluk yarışında böyle bir durumda olmak çok istisnai bir durum.
hafızamda geriye doğru bakıp, hasta hasta şampiyonluk yarışı takip etmişliğim var mı deyince aklıma 2005-2006 sezonunun 30. haftası geldi. fenerbahçe'nin arda turan'lı caner erkin'li manisaspor'dan 5 yediği, bizim de içerde rizespor'a 4 tane sallayıp sezon boyu ilk defa öne geçtiğimiz unutulmaz hafta sonu.
fenerbahçe'nin manisa'da beşlik olduğu dakikalarda odamda havaleye beş kala vaziyette şuursuzca yatıyordum. gece yarısı biraz kendime gelince odadan çıkıp benim durumu bekleyen ev halkından skor bilgisini almış ve tanrı bizim almamızı istiyor diye sayıklayan levent özçelik modunu açmıştım.
ertesi gün rizespor maçı oynanırken hala daha iyileşebilmiş değildim. sadece salonda yatabilecek kadar iyileşebilmiştim ve baş ağrısından dolayı sadece gollerde gözümü açıp tekrarı izleyebiliyordum.
2020 baharında aynı şeyleri yaşasak tavuk gibi folyolayıp hastane hastane gezdirirlermiş bizi ya neyse...
galatasaray'la ve totemle kafayı bozmuş her insan gibi doğal olarak bir match-up ihtiyacı hasıl oluyor. hafızayı yoklayınca da sadece bu örnek çıktı. zira ligin boyunun kısalıp oley oley oley oley şampiyon cimbombom tezahüratının duyulması kuzey yarım kürede baharın gelişini temsil eder. fedon denize düşer, dolaplardan yazlıklar iner, çocuklar mevsimin ilk dondurması için aileyle pazarlığa girer.
böyle bir mevsimde olup olabilecek hastalık bahar yorgunluğudur en fazla...
bu kadar yazdıktan sonra ne maça, ne kadroya, ne teknik-taktiğe dair bir kelime yazmadım. çünkü öyle bir maç değil. futbolcusu olsun taraftarı olsun varlığıyla benliğiyle üstüne düşeni yapacağı, tarife ya da telkine gerek kalmadan yapması gereken bir gün...
umarım bu iki günün sonunda, o iki günün sonunda olduğu kadar mutlu edecek skorlar gelir.
6 mayıs 2024 saat 22:11 editi:
(bkz: teşekkür ederim allah'ım)
sezonun bu dönemi bizim burada hava çoktan 30 derecelerde oynamaya başladığı için şampiyonluk yarışında böyle bir durumda olmak çok istisnai bir durum.
hafızamda geriye doğru bakıp, hasta hasta şampiyonluk yarışı takip etmişliğim var mı deyince aklıma 2005-2006 sezonunun 30. haftası geldi. fenerbahçe'nin arda turan'lı caner erkin'li manisaspor'dan 5 yediği, bizim de içerde rizespor'a 4 tane sallayıp sezon boyu ilk defa öne geçtiğimiz unutulmaz hafta sonu.
fenerbahçe'nin manisa'da beşlik olduğu dakikalarda odamda havaleye beş kala vaziyette şuursuzca yatıyordum. gece yarısı biraz kendime gelince odadan çıkıp benim durumu bekleyen ev halkından skor bilgisini almış ve tanrı bizim almamızı istiyor diye sayıklayan levent özçelik modunu açmıştım.
ertesi gün rizespor maçı oynanırken hala daha iyileşebilmiş değildim. sadece salonda yatabilecek kadar iyileşebilmiştim ve baş ağrısından dolayı sadece gollerde gözümü açıp tekrarı izleyebiliyordum.
2020 baharında aynı şeyleri yaşasak tavuk gibi folyolayıp hastane hastane gezdirirlermiş bizi ya neyse...
galatasaray'la ve totemle kafayı bozmuş her insan gibi doğal olarak bir match-up ihtiyacı hasıl oluyor. hafızayı yoklayınca da sadece bu örnek çıktı. zira ligin boyunun kısalıp oley oley oley oley şampiyon cimbombom tezahüratının duyulması kuzey yarım kürede baharın gelişini temsil eder. fedon denize düşer, dolaplardan yazlıklar iner, çocuklar mevsimin ilk dondurması için aileyle pazarlığa girer.
böyle bir mevsimde olup olabilecek hastalık bahar yorgunluğudur en fazla...
bu kadar yazdıktan sonra ne maça, ne kadroya, ne teknik-taktiğe dair bir kelime yazmadım. çünkü öyle bir maç değil. futbolcusu olsun taraftarı olsun varlığıyla benliğiyle üstüne düşeni yapacağı, tarife ya da telkine gerek kalmadan yapması gereken bir gün...
umarım bu iki günün sonunda, o iki günün sonunda olduğu kadar mutlu edecek skorlar gelir.
6 mayıs 2024 saat 22:11 editi:
(bkz: teşekkür ederim allah'ım)
