6967
son birkaç senedir geldiği nokta beni huzursuz eden canım takımım. çünkü başarı ve başarısızlık gelir geçer. bu kulüp neler yaşadı nerelere geldi. fakat artık tüm her yerine basit adamlara biat etme kültürü tesir etti.
bu olaylarda taraftarın da etkisi çok büyük. şahısları galatasaray’ın önüne koyup magazine çevirince işi sonuçlar böyle oluyor. başımıza geleceği bildiğimden her daim aynı şeyi savundum. bu kulübün kapısından içeri adım atan herkes galatasaray’ın ağırlığı altında ezilmeyi, uğruna gerekirse rezil olmayı kabul etmeli. 500 seneden fazla geçmişi olan bir kültürün ağırlığını hissedemiyor ve kulübü varoş kulüplerle bir tutuyorsa galatasaray’dan yaka paça kovulmalılar.
bu kulüp kurulurken gayesi türk olmayan takımları yenmekti. çünkü zamanında türklere futbol yasaktı. galatasaray böyle şanlı bir kulüp. türk futbolunun her alanda öncüsü. fransız kulübü diyen aşağılık, fikirsiz, cahil tiplerin dil uzattığı kulüp bu milletin onurunu gücü yettiğince her alanda korumaya çalışan, türkiye’nin en büyük aydınlarını yetiştirmiş ve buna rağmen gerektiğinde mezun vermemiş bir kültürün futbola tecellisidir. yani galatasaray futbol takımına bile söylenenler karşısında bu konulara girmesem galatasaray adını lekelemek onursuzluktur ve söyleyenler akıl tutulması içerisindedir.
geçmişi böyle olan bir kulübe karşı cephe almanın ne demek olduğu anlaşılmıştır diye düşünüyorum. bazı takımların diline şu takımı düşürmemek lazım. vallahi de billahi de bir gram umrumda değil küme düşmek. ben bu kulübü başarısı için sevmiyorum ben bu kulübü ait olduğu kültür ve diğer takımlardan çok daha farklı bir misyon ve vizyonu olduğu için seviyorum. gerçi bunu yok etti şahıslar ve taraftar el birliğiyle. sorun küme düştükten sonra bu acizlerin bu ismi cehalet ve pislik yuvası ağızlarına alacak olmaları. böyle bir çınarı bu halde bulmuşlar var gücüyle saldıracaklar. galatasaray önce kendine gelmeli. önceden yazmıştım galatasaray sadece kendisi ile yarışır. bir kere kendisi olabildiyse diğerlerini hesaba katmaya gerek yok diye…
galatasaray önce özüne dönmeli. diğer kulüplerden her alanda üstün olma sebebi işte bu kültürdür. galatasaray öyle bir kulüp ki bütün çürükleri karşısına toplama gücüne sahip. galatasaray buralara şeref ve namusu ile geldi. şikeler oldu, üçkağıtlar döndü, sayamadığım birçok pisliğe karıştı karşımızdakiler. galatasaray karıştı mı? karıştırtmamak boynumuzun borcu. bize galatasaray’a hizmet edenlerden kalan miras budur. bu kulübün şerefini ve namusunu her zaman olduğu gibi bembeyaz bırakmaktır. bu kulüp böyle saf ve temiz kaldıkça, bu kulübe hizmet edenler ve gönül verenler bu ağırlığı hissettikçe her daim en tepede olmaya devam edecektir. yeter ki bu ismin anlamını unutmayalım. gözün gördüğünü, kulağın duyduğunu söylemekten çekinmeyelim. kırılan kırılır bir galatasaray var ihanet etmeyelim. galatasaray’a yakışmayanları aramıza almayalım.
edit:imla
bu olaylarda taraftarın da etkisi çok büyük. şahısları galatasaray’ın önüne koyup magazine çevirince işi sonuçlar böyle oluyor. başımıza geleceği bildiğimden her daim aynı şeyi savundum. bu kulübün kapısından içeri adım atan herkes galatasaray’ın ağırlığı altında ezilmeyi, uğruna gerekirse rezil olmayı kabul etmeli. 500 seneden fazla geçmişi olan bir kültürün ağırlığını hissedemiyor ve kulübü varoş kulüplerle bir tutuyorsa galatasaray’dan yaka paça kovulmalılar.
bu kulüp kurulurken gayesi türk olmayan takımları yenmekti. çünkü zamanında türklere futbol yasaktı. galatasaray böyle şanlı bir kulüp. türk futbolunun her alanda öncüsü. fransız kulübü diyen aşağılık, fikirsiz, cahil tiplerin dil uzattığı kulüp bu milletin onurunu gücü yettiğince her alanda korumaya çalışan, türkiye’nin en büyük aydınlarını yetiştirmiş ve buna rağmen gerektiğinde mezun vermemiş bir kültürün futbola tecellisidir. yani galatasaray futbol takımına bile söylenenler karşısında bu konulara girmesem galatasaray adını lekelemek onursuzluktur ve söyleyenler akıl tutulması içerisindedir.
geçmişi böyle olan bir kulübe karşı cephe almanın ne demek olduğu anlaşılmıştır diye düşünüyorum. bazı takımların diline şu takımı düşürmemek lazım. vallahi de billahi de bir gram umrumda değil küme düşmek. ben bu kulübü başarısı için sevmiyorum ben bu kulübü ait olduğu kültür ve diğer takımlardan çok daha farklı bir misyon ve vizyonu olduğu için seviyorum. gerçi bunu yok etti şahıslar ve taraftar el birliğiyle. sorun küme düştükten sonra bu acizlerin bu ismi cehalet ve pislik yuvası ağızlarına alacak olmaları. böyle bir çınarı bu halde bulmuşlar var gücüyle saldıracaklar. galatasaray önce kendine gelmeli. önceden yazmıştım galatasaray sadece kendisi ile yarışır. bir kere kendisi olabildiyse diğerlerini hesaba katmaya gerek yok diye…
galatasaray önce özüne dönmeli. diğer kulüplerden her alanda üstün olma sebebi işte bu kültürdür. galatasaray öyle bir kulüp ki bütün çürükleri karşısına toplama gücüne sahip. galatasaray buralara şeref ve namusu ile geldi. şikeler oldu, üçkağıtlar döndü, sayamadığım birçok pisliğe karıştı karşımızdakiler. galatasaray karıştı mı? karıştırtmamak boynumuzun borcu. bize galatasaray’a hizmet edenlerden kalan miras budur. bu kulübün şerefini ve namusunu her zaman olduğu gibi bembeyaz bırakmaktır. bu kulüp böyle saf ve temiz kaldıkça, bu kulübe hizmet edenler ve gönül verenler bu ağırlığı hissettikçe her daim en tepede olmaya devam edecektir. yeter ki bu ismin anlamını unutmayalım. gözün gördüğünü, kulağın duyduğunu söylemekten çekinmeyelim. kırılan kırılır bir galatasaray var ihanet etmeyelim. galatasaray’a yakışmayanları aramıza almayalım.
edit:imla
