1605
oh be... rahatladık. ostersunds'dan beridir hedef gösterecek, irinimizi boşaltacak bir hedef tahtası bulamıyorduk.
ara notu: eleştirmek demiyorum. ben tudor'u da belhanda'yı da adnan oktar'ı da hatem ben arfa'yı da eleştiririm. eleştireni de dikkate alırım.
dünya varmış hakikaten de. yazıyor, yazıyooor... belhanda vatan hainliğine devam ediyor!!
ben kendimi gerçekleştirememiş; dünyada olup bitenler ağır geldiği için, olanları anlamlandıramadığım için bildiğim tek duygu olan nefretin esiri olmuş bir halkın sesiyim. empati kurmaktan yoksun, bir temaşayı-sanatı-sporu bile içimdeki tuhaf ilkel benliğime göre tasvir ederim. rahatlamanın yolu hakaretten geçer benim lugatımda. bildiğim en güzel ayar verme işi değişik küfürler etmektir. hayatı da zaten ayar verme üzerine kurgularım. ben türkiye'nin gerçeğiyim...
kendimizi bu kadar işin içinde hissediyor oluşumuzdan kaynaklı çoğu şey. manevi doyum için, elin adamlarını seyrediyoruz. bunu da yüce bir amaç uğruna yaptığımızı sanıyoruz filan. neden bu kadar değersizleştiriyorum biliyor musunuz? çünkü fazla değer biçtiğinizde bizim insanımızdaki yansıması bu oluyor işte.
hain...
aktivitenin adı futbol arkadaşlar. belhanda sene başından beri, hatta kariyeri süresince, böyle maçlar oynadı. stabil bir ruh haline mazhar bir arkadaş değil kendisi. bunu bilerek aldığın bu futbolcudan maksimum verimi alma ile görevli, o göreve atanmış insanların sorunu bunu değerlendirmek. ben belhanda'yı tasavvur ederken iki şeye parmak basıyorum. bir, ne zaman ne yapacağı belli olmayan; iki, şov tarafı ağır basan bir ön ortasaha oyuncusu. onun dışında derbide takımını yalnız bırakmış olması, kötü top oynaması filan konuşulabilir şeyler. ama duygularımızı nasıl uçlarda yaşıyorsak, adamı nelerle yüzleştiriyoruz...
yazık ülkemin haline.
(bkz: 22 ekim 2017 galatasaray fenerbahçe maçı)
ara notu: eleştirmek demiyorum. ben tudor'u da belhanda'yı da adnan oktar'ı da hatem ben arfa'yı da eleştiririm. eleştireni de dikkate alırım.
dünya varmış hakikaten de. yazıyor, yazıyooor... belhanda vatan hainliğine devam ediyor!!
ben kendimi gerçekleştirememiş; dünyada olup bitenler ağır geldiği için, olanları anlamlandıramadığım için bildiğim tek duygu olan nefretin esiri olmuş bir halkın sesiyim. empati kurmaktan yoksun, bir temaşayı-sanatı-sporu bile içimdeki tuhaf ilkel benliğime göre tasvir ederim. rahatlamanın yolu hakaretten geçer benim lugatımda. bildiğim en güzel ayar verme işi değişik küfürler etmektir. hayatı da zaten ayar verme üzerine kurgularım. ben türkiye'nin gerçeğiyim...
kendimizi bu kadar işin içinde hissediyor oluşumuzdan kaynaklı çoğu şey. manevi doyum için, elin adamlarını seyrediyoruz. bunu da yüce bir amaç uğruna yaptığımızı sanıyoruz filan. neden bu kadar değersizleştiriyorum biliyor musunuz? çünkü fazla değer biçtiğinizde bizim insanımızdaki yansıması bu oluyor işte.
hain...
aktivitenin adı futbol arkadaşlar. belhanda sene başından beri, hatta kariyeri süresince, böyle maçlar oynadı. stabil bir ruh haline mazhar bir arkadaş değil kendisi. bunu bilerek aldığın bu futbolcudan maksimum verimi alma ile görevli, o göreve atanmış insanların sorunu bunu değerlendirmek. ben belhanda'yı tasavvur ederken iki şeye parmak basıyorum. bir, ne zaman ne yapacağı belli olmayan; iki, şov tarafı ağır basan bir ön ortasaha oyuncusu. onun dışında derbide takımını yalnız bırakmış olması, kötü top oynaması filan konuşulabilir şeyler. ama duygularımızı nasıl uçlarda yaşıyorsak, adamı nelerle yüzleştiriyoruz...
yazık ülkemin haline.
(bkz: 22 ekim 2017 galatasaray fenerbahçe maçı)
