270
bilet bulamadığım için ilk ve son kez kadın ve çocuk biletinden yararlandığım, yararlandığıma bin pişman olduğum, emre'nin* fangirlleri arasında kaldığım ve bi o kadar da ciyak ciyak seslerden başımın şiştiği maç. değdi mi? sonuna kadar değdi. hayatımda unutamayacağım anlar arsında, her karesi zihnime kazınmış durumda. semih'in kalemize gol attıktan sonra bütün stadın onu alkışlaması gerçekten takdir edilesiydi. yalnız bu kadar yerdim ama 2-2 olduğunda niye sustunuz lan hepiniz. o ciyak ciyak bağıran kızlar üç üç üç diye inletti stadı. koreografisyle-taraftarıyla-oyuncusuyla her şeyi ile geçen senin* unutulmaz maçı.
