• 31498
    2022-2023 sezonunda sampiyon olamayacak takimdir ne yazik ki.

    sebeplerine gelirsek:

    1- cok iyi isimler aldik ancak kadro muhendisliginin dogru oldugu kanaatinde degilim.
    2- okan hoca ve oynatmayi sevdigi futbol galatasaray tribunlerince kolay kolay kabul gormeyecek, surekli homurdanmalara sebep olabilecek bir futbol. yani, takim mac kaybedince "olsun ya catir catir oynadik" diyecegimiz bir futbol ortaya koyacagimizi dusundurtmuyor bana takim ve taktiksel anlayis.
    3- takim bana bu hissiyati vermiyor. 32 yasinda insanim, galatasarayin sampiyon oldugu hemen hemen her sezon icimde bir "ekip akiyor bu sene" hissiyati olusmustu. bu bir ruh hali, inanmislik. bu sezonlara pandemi oncesi biz sampiyon olmak uzereyken covid'in herseyi berbat ettigi sezon da dahil. ancak ne yazik ki bu takimin bana gecirdigi vibe, "ben sampiyon takimim arkadas" vibe'i degil.

    yanilacagimi ne yazik ki dusunmuyorum. kac sezon tribunlerden takip ettim takimi turkiyedeyken, mac dahi kacirmazdim. "bu takim sampiyon olur" deyip sampiyon olamadigimiz oldu, ancak ucu ucuna kacirmisizdir hep. ne yazik ki "bu takimdan bisey olmaz" dedigim hic bir sene haksiz olma mutlulugunu yasayamadim. ve ne yazik ki hemen hemen hepimiz bu gercegin farkindayiz. sadece bir "acaba" pesindeyiz.
  • 31499
    uzun bir süre sonra avrupalı yabancı futbolcular ile kadrosunun büyük bir bölümü oluşturan takım.

    kadromuzda 16 yabancı futbolcu bulunuyor ve bunların 12 tanesi avrupa pasaportlu.

    leo dubois (fransa)
    victor nelsson (danimarka)
    mathias ross (danimarka)
    patrick van aanholt (hollanda)
    sergio oliveria (portekiz)
    fredrik midtsjö (norveç)
    dries mertens (belçika)
    juan mata (ispanya)
    yusuf demir (avusturya)
    milot rashica (kosova)
    haris seferovic (isviçre)
    bafetimbi gomis (fransa)

    bunun dışında 3 tane güney amerikalı ve 1 tane afrikalı oyuncumuz bulunuyor.

    fernando muslera (uruguay)
    lucas torreira (uruguay)
    mauro ıcardi (arjantin)
    sacha boey (kamerun)

    son 5 seneye baktığımızda ağırlıklı olarak afrikalı oyuncular ile mücadele ettik. cezayir, fas, mısır, senegal, kongo, nijerya, kamerun, yeşil burun gibi ülkelerin topçuları ağırlıktaydı. hatta yanlış hatırlamıyorsam 2019 afrika kupasında mücadele eden 7 sözleşmeli futbolcumuz bulunuyordu ve finalde feghouli ve diagne mücadele etmiş kazanan cezayir olmuştu.

    bunları anlatmamım sebebi ise çoğunluğu afrikalı futbolculardan oluşan takımın başarısız olmasıdır. afrikalı futbolcuların çoğunlukta olduğu bir kulüpte disiplin olma şansı neredeyse sıfır. bunun ırkçılık ile bir alakası yok. özellikle kuzey afrikalı futbolcular çok yetenekli olmasına rağmen disiplin sorunları yaşıyor. burada belhanda, feghouli ve mohamed’in yeteneklerinin herkes farkındaydı ama sorunlu olduklarının da herkes biliyordu. diagne ve luyindama hareketleri ile yüzümüzü güldürse de tavırları hiç çekilmiyordu.

    bu sene ise kadromuzu futbolu bilen ülkelerin oyuncuları ile güçlendirdik. mevcut olarak mathias ross hariç 15 yabancı oyuncumuz da a milli takımlarında forma giymiş oyuncular. bu milli takımların içerisinde ispanya, fransa, belçika, arjantin, hollanda, portekiz ve uruguay gibi direkt futbol ülkeleri de var. hatta bazıları milli takımları ile efsane düzeyine ulaşmış isimler.

    kadro mühendisliğini sayısal ve nitelik anlamda herkes övüyor fakat benim için bu durum çok daha önemli. resmen iskeletimizi bir zamanlar üst düzey milli takımlarda oynamış disiplinli ve kaliteli oyuncular ile oluşturduk. hayatım boyunca böyle bir duruma galatasaray kadrosu ile şahit olduğumu hatırlamıyorum.
  • 31500
    şampiyonluk şansını sondan 1 hafta önceki f.bahçe maçına kadar taşıyabilmesi, saha içinden ziyade saha dışında baskıyı ve stresi kaldırıp kaldıramayacağına bağlı takımımız.

    şu takımı son 3 sene kurabilmiş olsak 3 senede de bir şekilde şampiyon oluruz derdim. sırasıyla başak-bjk-ts şampiyonluklarında ipi göğüslerdi bu takım.

    ama bu sene fener'de sağlam kadro kurdu ve en önemlisi ilk defa doğru hocayı seçtiler. onlar avrupa'da yıpranır, biz haftada tek maçın avantajını yaşarız diyordum ama jesus resmen 23-24 oyuncuyu hazır tutuyor sürekli ve en önemli maçlarında bile ismail-mert hakan-irfan vs oynatıp etkilenmiyor haftada 2 maçtan.

    biz ise çok yeni bir takımız, muslera-nelsson-kerem dışında tüm takım değişti ( boey dahil, o da geçen sene özellikle 2. devre yoktu zaten. anholt'da yedeğe çekilecek gibi )

    şimdilik şansımız yaver gitti ve özellikle antalya-antep maçlarını son dk golleriyle de olsa kazandık. o 2 maçta puan kaybetsek daha şimdiden yangın yeri olacaktı ortalık ve kelle istemye başlamıştık bile çoktan, kabul etmek gerek bunu.

    giresun maçından sonra içine girdiğimiz hal-tavırlar beni de şampiyonluk konusunda çok şüpheye düşürdü.
    önceden fener yaşardı bunu 1 maçla karışırlardı, maalesef şu an biz o duruma geldik. tek bir maçtan dolayı ne hoca kalıyor ne transferler ne yönetim. bu mantık devam ederse rakiplere gerek kalmadan son yıllarda yaptığımız gibi kendi kendimizi devre dışı bırakırız.

    taraftarın önce şunu kabul etmesi gerek, bu takım öyle gümbür gümbür oynayıp, maç boyu rakibi presle boğup, rakipten 5-10 km fazla koşacak bir kadro değil. çok klas ayakları olan, 85. dk'ya geride girse bile yetenekli oyuncularıyla maçı bir anda çevirebilecek bir takım kuruldu. özellikle iç saha maçlarında da bu bilinçle takımın yanında olmak gerek.
  • 31502
    neye göre şampiyon olamayacağını anlamıyorum. yeni kurulmuş bir takıma biraz haksızlık ediliyor bence. diğer takımlara kıyasla artı özelliklerine bakıyorum.

    1- takımda net bir şekilde bir harmoni mevcut. yaşlı oyuncular da var, genç oyuncular da mevcut. zaten yaş ortalaması 27 falan. muslera, mertens, gomis gibi oyuncular ortalamayı yükseltmekte. muslera zaten kaleci, çok bir etkisi olmaz ki kalecinin yaşlısı makbuldur derler. gomis, icardi transferiyle birlikte rotasyon oyuncusuna dönüşecek. olması gereken de bu. mertens ise yedek kalırsa ondan 1 yaş küçük mata var, pek değişmez ama yusuf da o bölgede oynayabiliyor. yusuf oynarsa baya bi düşer ortalama. yani diğer sezonlara kıyasla genç bir kadroya sahibiz. önemli olan da genç yaş ortalaması değil, gençlerle tecrübelileri birleştirmek. geçen sezon bunu yapamadığımız için başarısız olduk.

    2- takımda oturan bir oyun mevcut. ilk haftalarda beşiktaş, şu sıralar fenerbahçe’nin oyunları sürdürülebilir oyunlar değiller. beşiktaş zaten kötü rotasyonu nedeniyle şimdiden sorun yaşadı, fenerbahçe şu an iyi gidiyor ama onlarda da oyuncular hep belli bir standartta oyuncular var. oyuncuların arasında çok da fark yok. bu geniş rotasyon sanılıyor ama değil. ilerleyen haftalarda illa fark yaratacak oyunculara ihtiyaçları olacak ama oyuncuların seviyeleri hep aynı. galatasaray’da bu yok. yedek kulübesinden birçok kez maçı değiştirdiğimiz anlar oldu. ileride de olacak. bazı oyuncuların seviyeleri yüksek. haldır huldur pres futbolu oynamadan da maç kazanıyor takım ki bana göre gayet koşuyor. hatta ligin en çok koşan takımı diye bir istatistik vardı. baya baya mücadele ediyor yani.

    benim daha çok beğendiğim bir durum var bundan öte; maç esnasında ya biz kaybedeceğiz galiba izlenimi vermiyor takım. dönem dönem ezildiği anlar oluyor ama toparlanıyor. en son konyaspor maçı örneğin. 10 ile 30 dakikalar arası konyaspor hapsetti resmen. 1-3 falan bitebilirdi maç ama ikinci yarıdan itibaren takım konyaspor’a pas yaptırmadı. aynı oyunu ümraniyespor maçında da oynadı. ilk yarı kötüyken ikinci yarı gayet iyiydi takım. giderek vites arttırıyor yani. eldeki oyuncuların iyi olması da buna kol kanat geriyor.

    3- winner oyuncu sayısı. bu benim için olmazsa olmaz. takımda bir sürü winner oyuncu var. torreira bile la liga şampiyonluğu yaşamış bir adam. mata var, icardi var, mertens var, muslera var, oliveira var, bafe var… diğer takımlarla kıyasladığımızda en çok bizde vardır. 2014-2015 sezonunda bunun ekmeğini yemiştik. o dönemi hatırlayanlar bilirler, 1-0’larla son haftalarda lige tutunmuştuk. bu durum sadece taktikle açıklanamaz. elinde muslera, melo, burak, selçuk, sneijder, hamit gibi winner oyuncular varsa hiç açıklayamazsın.

    bu saydığım özellikler galatasaray’ın diğer takımlardan farkını oluşturuyor bana göre. ben farklı bir maç seyrediyor olabilirim ama takım gitgide daha bilinçli bir futbol oynuyor. alışma süreci bittiğinde ve doğru formasyon bulunduğunda bu takım doğru düzgün pozisyon vermeden maçı tamamlar. neden bilmiyorum, 2013-2014 sezonu mancini dönemi vibe’ı alıyorum takımdan. iç sahada özellikle pozisyon vermeden maç tamamlıyorduk. mancini eğer deplasmanlarda bir oyun tutturabilseydi öyle kolay bırakmazdık şampiyonluğu ama bu kez takımın başında okan buruk var. florya’da taşın altındaki böceği bile bilen bir adam. kulübün kültürünü, taraftarın nabzını ezbere bilen bir adam.

    ben inanıyorum şampiyon olacağımıza kısacası.
  • 31506
    mevcut oyunuyla elbette şampiyonluk şansı düşük olan, ama geliştikçe hayli hayli şampiyon olabilecek takım. özellikle zorluk seviyesi yüksek maçlarda savunma olarak sağlam durmayı başarırsak ileride topu bir şekilde kaleye sokabilecek bir çok oyuncumuz var. türkiye ligini yıllarca takip eden herkes bilir ki savunmada sağlam durup bir şekilde galibiyeti alan takımlar hep şampiyon olmuştur. dolayısıyla ne ense karartacak ne de rehavete kapılacak bir durum görmüyorum ortada.
  • 31508
    2022-2023 sezonu son yılların en çekişmeli sezonlarından biri olmaya aday. galatasaray dışında, fenerbahçe, beşiktaş, trabzonspor, başakşehir, konyaspor ve adana demirspor muhtemelen ilk 7’de yer alacak ve zirveyi kovalayacak.

    galatasaray futbol takımının yabancı kalitesi çok üst seviyeye çıkmış durumda. kadroda yer almayan her yabancı için üzüleceğimiz bir döneme giriyoruz. eğer yabancı sınırı olmasaydı, bu sezonun ağır favorisi galatasaray diyebilirdik. fakat yerli futbolcu oynatma zorunluluğu sebebiyle 2022-2023 sezonunun kaderi yunus ve kerem’in oyunlarına göre şekillenecek gibi duruyor.

    şans bizden yana olur, dünya kupasına kadar zirvede kalmayı başarırsak, sezonun ikinci yarısında şampiyonluğa ulaşmamız daha kolay olacaktır. son yılların en iyi kadrosuna sahip, taraftarın bile ilk 11 çıkarmakta zorlandığı galatasaray futbol takımının tek ihtiyacı olan şey zaman gibi görünüyor.

    maç günlerinin gelmek bilmemesi, yaşadığımız galatasaray yetmezliği bile futbol takımımızın ne kadar umut verici bir kalitede olduğunun işareti. hele birde kazasız takımın oturduğu günlere ulaşırsak doyumsuz bir zevk ve sonu şampiyonluk olan güzel günler bizi bekliyor olacak.
  • 31509
    zorlu fikstürden kurtulacak olan takımımız.

    açıkçası buraya kadar olan süreci iyi geçtiğimizi düşünüyorum. derbiye kadar sırasıyla adana demirspor(d), kayserispor(d) alanyaspor(e) ve karagümrük(d) takımları ile oynayacağız. şu maçlardan en kötü 10 puanı alıp cebimize koymamız lazım. böylece beşiktaş derbisine çıktığımızda puan olarak istediğimiz yerde oluruz.

    özellikle ilk yarıyı en az kayıpla atlatmamız lazım. çünkü fikstürün 2.yarısında işler lehimize dönecek. bu sefer ilk 9 haftadaki 6 maçı evimizde oynayacağız. büyük bir avantaja sahibiz. o zamana kadar hem takım oyunumuz belli bir seviyeye ulaşacak hem de icardi, mata, rashica ve yusuf gibi oyuncularımızdan katkı almış olacağız.

    böylece ligdeki en derin rotasyona sahip takımlardan biri haline geleceğiz. sadece ligde olduğumuzu düşünürsek buradan da artı yazar. ayrıca rakiplerimizin bir kısmı avrupada oynuyor bir kısmı ise bizim gibi yeni bir takım. kısacası şampiyonluk şansımız hiç düşük değil. yeter ki karamsar olmak yerine hocaya ve takıma destek çıkalım.

    (bkz: 2022-2023 sezonu)
tümünü göster
App Store'dan indirin Google Play'den alın