311
o günlerde 22 yaşında çulsuz bir üniversite öğrencisi olmamdan mütevelit yerinde seyredemediğim için her daim tarifsiz bir burukluk yaşamama neden olan maç. hayatta belki de içimde ukte kalan yegane şeydir. ama biliyorum ki; bu gözler başka bir avrupa kupası final maçında sahadaki aslanları canlı olarak izlemeden kapanmayacak.
(bkz: galatasaray’ın isminin olduğu yerde her zaman ümit vardır)
(bkz: galatasaray’ın isminin olduğu yerde her zaman ümit vardır)
