2
oradaydım. galatasaray'ın mami'si muhammet altıntaş maçtan bir gün evvel trafik kazası geçirmişti ve ölümden dönmüştü. babamla kapalı üstte "geçmiş olsun mami. geçmiş olsun" diye bağırmıştık. hatta tribündekiler, o zamanlar arabası olmayan ve belki de papen mustafa gibi trenle galatasaray antremanına gelen okan buruk'un, genelde misafir olarak bindiği mami'nin arabasında olsa idi öleceğini konuşuyolardı.
neyse sonrasında maç başladı ve gütschow şov da başladı. ilk yarı 2-0 bitmişti. yanımızdaki bir abi. "ilk yarı 2 attık. ikinci yarı da 2 atmalıyız. aşşağısı ayıp olur" demiş ve ben skor 3-0 olunca hep 4 olmasını beklemiş ama gol gelmeyince skor için biraz buruk olsam da gütschow'un heyecanıyla bir o kadar sevinmiştim.
gütschow hafızam beni yanıltmıyorsa bu maç kafasına bir darbe almış, kafasına bandajla oyuna devam etmiş ve son golünü de o şekilde atmıştı. hatta lige fırtına gibi giriş yapması tribündeki abilerde "acaba doping mi yaptı" tarzında saçmalamara da neden olmuştu.
neyse sonrasında maç başladı ve gütschow şov da başladı. ilk yarı 2-0 bitmişti. yanımızdaki bir abi. "ilk yarı 2 attık. ikinci yarı da 2 atmalıyız. aşşağısı ayıp olur" demiş ve ben skor 3-0 olunca hep 4 olmasını beklemiş ama gol gelmeyince skor için biraz buruk olsam da gütschow'un heyecanıyla bir o kadar sevinmiştim.
gütschow hafızam beni yanıltmıyorsa bu maç kafasına bir darbe almış, kafasına bandajla oyuna devam etmiş ve son golünü de o şekilde atmıştı. hatta lige fırtına gibi giriş yapması tribündeki abilerde "acaba doping mi yaptı" tarzında saçmalamara da neden olmuştu.
