• 124
    küçükken metalciydim. sene 1992. metallica unforgiven albümü çıkarmış. metali falan bırak yabancı müzik bile dinlemiyorum o zaman ama anadolu lisesi hazırlıktayım. ingilizce yeni öğreniyorum, bi merak uyanmış. almanya'da bi akraba var, ara tatile geldiler ocak ayı falan. çocuklar 15-16 yaşlarında, kasedi getirmişler. taze çıkmış daha yeni. 1-2 ay olmuş. türkiye'de yok bu kaset daha diyolar. merakla dinlemeye başlıyorum, elimde sözlük sözleri anlamaya çalışıyorum. tam bir listening dersi. sonra zaten 1-2 seneye türkiye'de metalci patlaması yaşanıyor. metalci olmayanı yolda çevirip dövüyorlar, o derece bir furya. herkes metalci. bi anda saçları uzun erkekler türüyor, herkes asker akraba eş dosttan postal siparişi veriyor. postal önemli, postalsız metalcinin amk, öyle metalci mi olur. o zaman öyleydi.

    gel zaman git zaman istanbul maceram başladı. üniversite, kemancı, caravan. kafa sallaya sallaya kafa kalmadı amk daha 1. sınıftan okul uzadı. dedim clocky bu metalle bu okul bitmez. sonra alternatif müzik çok ağır bastı o yıllarda. sene 1998 1999. ardı ardına çok iyi albümler vs derken metal müzik serüveninin de sonuna geldik. sonra bi baktım bi gece spica'da kenan doğulu dinliyorum. hep kızlar amk, nereye sürükledilerse oraya gittik.

    özet geç diyenler için, hala metal müzik dinlemek büyük meziyettir. koruyun, kollayın böylelerini, hepsine selamlar.
App Store'dan indirin Google Play'den alın