38
maalesef sonucu umrumda bile değil. açayım, diyelimki yendik, diyelimki şampiyon olduk ite kaka. ne değişecek. iki yıldır, ‘şampiyon olalım, cl geliriyle şunu yaparız, bunu alırız, şöyle yapılanırız’ diye hevesleniyoruz. hiçbirşey değişmiyor. şu iki yıl içinde, bir plan dahilinde birkaç oyuncu alsak, takımın bazı taraflarında gelişim görsek, yemin ederim şampiyonluk falan beklemeden, hevesle takip ederdim yine takımımı. ama saha içi tamamen tesadüfi, bireysel oyuncu performanslarına ve iç saha taraftar desteğiyle kurulacak motivasyon bazlı bir plana(!) teslim edildi maalesef. düşünün koca galatasaray taraftarı, akhisar’ın sol bekinin box-to-box performansından, averaj takımı fenerin sağ bekinden, yeni malatya’nın sol kanat forvet’inin santrafor oyunundan medet umar hale gelmiş. yanlış anlaşılmasın, eleştirim taraftara ya da bu topçulara değil, kurulan kadronun ve hocanın nedenini anlayamadığım berbat performansına. o kadar kötüyüzki, kalite umurumuzda değil mücadele arıyoruz. bu bile çok acı verici maalesef. yine açacağım maçı, falcao diye diye dünyanın parasını verip aldığım formamı giyip, utana sıkıla izleyeceğim. sahadakilere ve kenardakilere inat izleyeceğim.
