6003
takımları yenilince galatasaray taraftarının yarısı içinden bayram ediyor. niye peki? çünkü sevmediği teknik direktör ve sevmediği futbolcular yüzünden bu yenilgi gerçekleşmiş olabilir. gerçek şu ki tek meselesi haklı çıkmak bu arkadaşların. karpuz seçer gibi önce bir adam hakkında tahminde ya da çıkarımda bulunuyorlar. ondan sonraki süreçte haklı olup olmayacakları ise tek dertleri oluyor. galatasaray'ın yenilmesi ya da yenmesi mühim değil, tek mesele bu adamların haklı çıkıp çıkmaması. tek mesele ego meselesi. yanıldım demek ise döneklik oluyor. galatasaray sözlük de böyle bir yer oldu. sosyal medyaya uzak samimi bir galatasaraylı renktaşınızla bir futbol konuşun bakalım. siz bir şey hakkında ne kadar negatifseniz o da o kadar pozitif. siz her zaman bardağın boş tarafına, o da dolu tarafına bakıyor. gerçi galatasaray için o kadar da fark eden bir şey yok ama bu kadar negatiflik ruh sağlına zararlı. son yıllarda görülen mağlubiyete sevinme konumuna gelmek normal bir durum olarak görülemez.
galatasaray taraftarına yaptığım bu eleştiri 17 aralık 2017 yeni malatyaspor galatasaray maçından tamamen bağımsız bir eleştiridir. tudor'u ben de beğenmiyorum. ama adamı eleştirmek, hatalarını söylemek ayrı; adamın takımdan kovulması için galatasaray yenilse de olur ruh haline bürünmek ayrı.
galatasaray taraftarına yaptığım bu eleştiri 17 aralık 2017 yeni malatyaspor galatasaray maçından tamamen bağımsız bir eleştiridir. tudor'u ben de beğenmiyorum. ama adamı eleştirmek, hatalarını söylemek ayrı; adamın takımdan kovulması için galatasaray yenilse de olur ruh haline bürünmek ayrı.
