122
ben kendimce okumamanız için kitap tavsiye edeyim. zira artık günümüzde zilyon tane okuma listesi yapılmakta zaten ama okumama lsiteleri de bu kitap bolluğunda önemli bence.
buraya elbette çok okunan kitaplar arasından okunmaması gerektiğini düşündüklerimi yazacağım. o yüzden ''lan bu kitaba nasıl okunmamalı dersin'' diyeceğiniz kitaplar olacaktır.
simyacı: listenin en başına en büyük balonu koyuyorum. baştan sona; ''sevgi içimizde'' demekte bu kitap. kaderini sev bla bla bla. insanların daha materyalist şeyler söyleyen kitaplara ihtiyacı var. bu kitap kişisel gelişim zırvalarının bir tık üstü sadece. bolca twitterda paylaşacak söz vardır içinde, başka da bir şey yoktur.
beyaz geceler: dostoyevski' nin çıraklık eseri. sanırım ince olduğundan herkes sever ve okur bunu. inceliği düşünüldüğünde zaman kaybı falan olmaz haliyle ama yine de bunu okuyup da dostoyevski okudum denemez. dostoyevski 3 kitaptır; suç ve ceza, karamazov kardeşler, budala. (bkz: defansin ablasina sarkan golcu) ile mesajlasmamiz sonucu delikanlı' yi da ekleyerek 4 kitap diyorum.
gri' nin elli tonu ve devam serisi: gerçekten hiçbir şey yok kitapta. hani erotik kitap okumak istiyorum diyorsan bile git olivia cunning oku, sasha grey kitap yazdı onu oku. bütün kitap böyle bakın ''sana öyle şeyle ryapacağım ki'' ''sana neler yapacağımı bir bilsen'' vs. vs. bir şey yaptığı yok ama.
inci: john steinback' in en bilinen kitaplarından biri olsa da fazla didaktik ve daha çok 15 16 yaşıdna biri için uygun. belki o yaş için bile fazla basit.
martı: yine çok övülen bir kitap ama en fazla ortalama denebilir. vermek sitediği mesajı vermek için onca sayfaya, kelimeye gerek yok. özgür ol,f arklı ol, kendin ol vs. vs. sanırım çok tutmuş olmalı ki devamında mavi tüy-gönülsüz bir mesihin serüvenleri diye bir ktiap daha yazmış. o iyice boş.
barış bıçakçı, murat menteş, hakan günday, emrah serbes; her birinden en beğenilen kitabı okusanız kafi. sürekli aynı tarzda yazarlar ve aslında size aforizmadan başka pek bir şey vermezler. biliyorum çok seviyorsunuz ama gerçek bu, edebi değerleri zaten tartışılır. (alper canıgüz okumadım)
cezmi ersöz: alayı bir halta yaramaz. üstte saydığım isimlerin yarısı bile değil. genç kızlara yavşamasını anlıyorum, ben de çok seviyorum kızları ama edebiyatı kullanmasın, lafı eveleyip gevelemesin, dürsüt olsun benim gibi kızları seviyorum desin. nerde şiir seven gençlik deyip de şiir okuyan kızı beğenirse iltifat yağdırıp beğenmezse yüzünü dönmesin.
sunay akın: şiirlerini çok severim, aslında kitapları da keyifli ama sürekli bu kez şapkadan ne çıkacak diye okumak sıkıcı hale geliyor bir yerden sonra. ayrıca uydurma graham bell ve alo hikayesiyle de inandırıcılığını çok yitirdi gözümde
bukowski: kadınlar, factotum, ekmek arası kafi. belki bir tane de öykü kitabı ama sonrası hep aynı. yedim, içtim, düzdüm, uyudum
salinger: çavdar tarlasında çocuklar ilk 5 kitabımdan biridir. franny ve zooey da çok iyidir ama bu ikisini okusanız yeterli.
fante: toza sor tamam, hadi bir tane de öykü sıkıştırın araya ama bence ona bile gerek yok, toza sor yeter.
atları da vururlar: 2 saatte okursunuz ama okumayın. çok boş, çok sıkıcı. güzel olan tek şey orijinal adı. ''atları vururlar değil mi?''
pogo: bir türk yazarın kitabı. aslında undergroun tayfa arasıdna meşhurdur. çok boş kitap, çok acamice bir iş. gerek yok.
pal sokağı çocukları: hiçbir zaman neden bu akdar sevilip övüldüğünü anlamayacağım. gerçek dışı, militarist, abartı. bir çocuğun dünaysını merak ediyorsanız bence isveç kibritlerini, bülbülü öldürmek' i ya da boyalı kuş' u okuyun.
taş meclis: grange' ın okuduklarım arasında açık ara en kötü kitabı hatta bence okumadıklarım arasında da öyledir. lisede sıkı bir grange hayranıydım ama bu kitapla hayranlığım bitti. saçma sapan bir son. finalde hep zorlanır grange ama bu kez ağır sıçıyor.
kayıp sembol: tam bir dan brown balonu. sanırım da vinci' nin şifresi ile arasını bozduğu kim varsa hepsiyel arayı bulmak istemiş dan brown. sipariş üzerine yazdığını bile düşünebilirim.
daha var da şimdilik bunlar geldi aklıma.
buraya elbette çok okunan kitaplar arasından okunmaması gerektiğini düşündüklerimi yazacağım. o yüzden ''lan bu kitaba nasıl okunmamalı dersin'' diyeceğiniz kitaplar olacaktır.
simyacı: listenin en başına en büyük balonu koyuyorum. baştan sona; ''sevgi içimizde'' demekte bu kitap. kaderini sev bla bla bla. insanların daha materyalist şeyler söyleyen kitaplara ihtiyacı var. bu kitap kişisel gelişim zırvalarının bir tık üstü sadece. bolca twitterda paylaşacak söz vardır içinde, başka da bir şey yoktur.
beyaz geceler: dostoyevski' nin çıraklık eseri. sanırım ince olduğundan herkes sever ve okur bunu. inceliği düşünüldüğünde zaman kaybı falan olmaz haliyle ama yine de bunu okuyup da dostoyevski okudum denemez. dostoyevski 3 kitaptır; suç ve ceza, karamazov kardeşler, budala. (bkz: defansin ablasina sarkan golcu) ile mesajlasmamiz sonucu delikanlı' yi da ekleyerek 4 kitap diyorum.
gri' nin elli tonu ve devam serisi: gerçekten hiçbir şey yok kitapta. hani erotik kitap okumak istiyorum diyorsan bile git olivia cunning oku, sasha grey kitap yazdı onu oku. bütün kitap böyle bakın ''sana öyle şeyle ryapacağım ki'' ''sana neler yapacağımı bir bilsen'' vs. vs. bir şey yaptığı yok ama.
inci: john steinback' in en bilinen kitaplarından biri olsa da fazla didaktik ve daha çok 15 16 yaşıdna biri için uygun. belki o yaş için bile fazla basit.
martı: yine çok övülen bir kitap ama en fazla ortalama denebilir. vermek sitediği mesajı vermek için onca sayfaya, kelimeye gerek yok. özgür ol,f arklı ol, kendin ol vs. vs. sanırım çok tutmuş olmalı ki devamında mavi tüy-gönülsüz bir mesihin serüvenleri diye bir ktiap daha yazmış. o iyice boş.
barış bıçakçı, murat menteş, hakan günday, emrah serbes; her birinden en beğenilen kitabı okusanız kafi. sürekli aynı tarzda yazarlar ve aslında size aforizmadan başka pek bir şey vermezler. biliyorum çok seviyorsunuz ama gerçek bu, edebi değerleri zaten tartışılır. (alper canıgüz okumadım)
cezmi ersöz: alayı bir halta yaramaz. üstte saydığım isimlerin yarısı bile değil. genç kızlara yavşamasını anlıyorum, ben de çok seviyorum kızları ama edebiyatı kullanmasın, lafı eveleyip gevelemesin, dürsüt olsun benim gibi kızları seviyorum desin. nerde şiir seven gençlik deyip de şiir okuyan kızı beğenirse iltifat yağdırıp beğenmezse yüzünü dönmesin.
sunay akın: şiirlerini çok severim, aslında kitapları da keyifli ama sürekli bu kez şapkadan ne çıkacak diye okumak sıkıcı hale geliyor bir yerden sonra. ayrıca uydurma graham bell ve alo hikayesiyle de inandırıcılığını çok yitirdi gözümde
bukowski: kadınlar, factotum, ekmek arası kafi. belki bir tane de öykü kitabı ama sonrası hep aynı. yedim, içtim, düzdüm, uyudum
salinger: çavdar tarlasında çocuklar ilk 5 kitabımdan biridir. franny ve zooey da çok iyidir ama bu ikisini okusanız yeterli.
fante: toza sor tamam, hadi bir tane de öykü sıkıştırın araya ama bence ona bile gerek yok, toza sor yeter.
atları da vururlar: 2 saatte okursunuz ama okumayın. çok boş, çok sıkıcı. güzel olan tek şey orijinal adı. ''atları vururlar değil mi?''
pogo: bir türk yazarın kitabı. aslında undergroun tayfa arasıdna meşhurdur. çok boş kitap, çok acamice bir iş. gerek yok.
pal sokağı çocukları: hiçbir zaman neden bu akdar sevilip övüldüğünü anlamayacağım. gerçek dışı, militarist, abartı. bir çocuğun dünaysını merak ediyorsanız bence isveç kibritlerini, bülbülü öldürmek' i ya da boyalı kuş' u okuyun.
taş meclis: grange' ın okuduklarım arasında açık ara en kötü kitabı hatta bence okumadıklarım arasında da öyledir. lisede sıkı bir grange hayranıydım ama bu kitapla hayranlığım bitti. saçma sapan bir son. finalde hep zorlanır grange ama bu kez ağır sıçıyor.
kayıp sembol: tam bir dan brown balonu. sanırım da vinci' nin şifresi ile arasını bozduğu kim varsa hepsiyel arayı bulmak istemiş dan brown. sipariş üzerine yazdığını bile düşünebilirim.
daha var da şimdilik bunlar geldi aklıma.
