1674
daha geçen gün brezilya'da stat inşaatlarında ölen işçiler başlığında bahsetmiştik, "iş kazası yoktur iş cinayeti vardır" diye...
katiller yargılanmayacak, suçlular ceza çekmeyecek, allah korusun ama yaralanıp da sakat kalacak olan olursa veya uzun süre çalışamayacak olanlar olursa bir yardım alamayacaklar, ne yazık ki ölenler öldükleriyle, kalanlar kaldıklarıyla, ağlayanlar ağladıklarıyla kalacağız.
bu düzene isyan ettiğimizde allahsız, ahlaksız, edepsiz, çapulcu, vatan haini, bölücü vs. artık akıllarına ne hakaret gelirse o olacağız.
isyan ettiğimizle kalacak, yine dövülecek, yine ölecek, yine asılacak, yine vurulacağız. yine arabalarımız havaya uçurulacak, yine otellerde ateşe verileceğiz. yine kapılarımız işaretlenecek, yine devlet kurşunlarıyla canlarımızdan olacağız.
"sınıf mücadelesi sona erdi" diye ortalıkta dolaşan neo-sosyologlara, süper-iktisatçılara bin selam olsun.
bu dünyanın en önemli meselesi sınıf mücadelesidir.
ve bugün ağlayanlar yine işçi sınıfıdır. ezilenlerdir.
bu ülkenin en büyük dramı, alınlarının teriyle yaşamaya çalışan milyonlarca işçinin yaşam mücadelesidir.
geriye kalan hiçbir şeyin önemi de anlamı da yok.
bu insanların insan gibi yaşamalarını ve işten evlerine sağ salim dönmelerini dahi sağlayamıyorsa devlete de ihtiyacımız yok demektir.
katiller yargılanmayacak, suçlular ceza çekmeyecek, allah korusun ama yaralanıp da sakat kalacak olan olursa veya uzun süre çalışamayacak olanlar olursa bir yardım alamayacaklar, ne yazık ki ölenler öldükleriyle, kalanlar kaldıklarıyla, ağlayanlar ağladıklarıyla kalacağız.
bu düzene isyan ettiğimizde allahsız, ahlaksız, edepsiz, çapulcu, vatan haini, bölücü vs. artık akıllarına ne hakaret gelirse o olacağız.
isyan ettiğimizle kalacak, yine dövülecek, yine ölecek, yine asılacak, yine vurulacağız. yine arabalarımız havaya uçurulacak, yine otellerde ateşe verileceğiz. yine kapılarımız işaretlenecek, yine devlet kurşunlarıyla canlarımızdan olacağız.
"sınıf mücadelesi sona erdi" diye ortalıkta dolaşan neo-sosyologlara, süper-iktisatçılara bin selam olsun.
bu dünyanın en önemli meselesi sınıf mücadelesidir.
ve bugün ağlayanlar yine işçi sınıfıdır. ezilenlerdir.
bu ülkenin en büyük dramı, alınlarının teriyle yaşamaya çalışan milyonlarca işçinin yaşam mücadelesidir.
geriye kalan hiçbir şeyin önemi de anlamı da yok.
bu insanların insan gibi yaşamalarını ve işten evlerine sağ salim dönmelerini dahi sağlayamıyorsa devlete de ihtiyacımız yok demektir.
