123
sehir disindan gelen misafirlerimin agirlanmasi sebebiyle, canli bir sekilde izlenemeyen macti. dusunup tasindim ve programimi ona gore yaptim. mac baslamadan bir mekanda yemekler yenecek ve caylar icilecek sonra da maci canli veren bir mekana yakin bir maci yayinlamayan bir cafenin bahcesinde sohbet edilecek bu esnada da seslerden mac takip edilecek. zaman gectikce gelmeyen goller hayli merak ettirmistir macin gidisatini, zira adamlarin onunde telefonu acip netten de bakamiyorsun. lavaboya gitmek icin musade istememle telefondan olaya bakmam bir oldu. asiri derecede moralim bozuldu. tekrar masada oturuyorduk. artik sohbette ben daha cok onay veren "evet aynen oyle" "bence de" ve "ya boyle iste hep" diyerek kendi konusma sirami saviyordum ve onlari dinledigimi gosteriyordum fakat aklim mactaydi. ve nihayet beklenen gurultu koptu. skor 1-2 olmustu ve ben daha fazla heyecanlandim. golun nasil oldugunu dusunmeye baslamisken bir gurultu daha koptu ulan dedim n'oluyoruz. artik aklim tamamen gurultudeydi. gole sevinilen seslerden daha dusuk seviyelerde gurultuler geliyordu "ahlar vahlar" icinde. bunlar kacirilan gollerin isaretiydi. artik aklim iyice maca gitti ve ben bir telefon gorusmesi yapacagim bahanesiyle yan kafeye gectim ve son 2-3 dakikayi izlemeye koyuldum. uzatmalarda gelen umut'un goluyle adeta yerimde duramiyordum ve gooooooool diye bagiriyor, rerererarara'lara eslik ediyordum. sonra misafirlerimin oldugu aklima geldi ve tekrar bizim kafeye dondum sesim kisilmisti. bana "ulan maci izlemeye mi gittin" dediler. ben de kisik bir sesle yok be oglum telefonla konusurken gol oldu baktim oyle dedim. siktir lan diyerek gulduler. artik aklimdaki tek sey, bir an once eve gidip trt'deki ozeti izlemekti.
