süperstarlarla dalga geçilmemesi gerektiğini zor yoldan da olsa öğrenmiştir muhtemelen. nba'de bunun örnekleri var;
2011-2012 sezonunda mimai heat'in kolaylıkla kazanacağı seride wade ve lebron ikilisi dirk nowitzki'nin grip oluşuyla dalga geçince bir anda her şey tersine döndü ve dirk silindir gibi geçti üzerlerinden. o seri iddia ediyorum normal şartlarda 100 defa oynansa 100'ünde de mimai heat galip çıkardı ama işte iş psikolojik savaşa döner bir de bunun üstesinden gelemezseniz hapı yutmuş demeksinizdir. adamla dalga geçirsiniz, medya olayı büyüttükçe büyütür, maç başlar, işler yolunda gitmezse aklınıza bu yaptığınız aptallık gelir; "ulan taşşak geçtik ama ya yenilirsek" demeye başlarsınız ve mental olarak yeterince güçlü değilseniz dağılır giderseniz. miami'nin başına gelenler de bunlardı.
bir başka örnek 2016'dan. golden state-cavaliers 4.maç sonunda gsw seride 3-1 öne geçmişti. maç sonu basın toplantısında klay thompson lebron'un maç içinde yaşanan bir tartışmadan rahatsızlık duyduğunu söylemesi üzerine şöyle demişti; "burası erkekler ligi bu tip konuşmalar
* hep olur. bazılarının duyguları olur, demek ki onun da duyguları incinmiş" diyerek dalga geçmişti. klay'in bu cevabı aynı maç sonunda bir gazeteci tarafından lebron'a soruldu ve lebron sadece gülerek "sonraki maçta yapmamız gerekeni yapacağız" diye cevaplamıştı. sonrasını biliyoruz; tarihin en iyi galibiyet yüzdesine sahip takımını 3-1 geriden gelerek geçmiş ve şampiyon olmuşlardı.
yani demem o ki; attığınız taş ürküttüğünüz kuşa değmeli. bi halt yiyorsanız, rakibin süperstarıyla dalga geçecek taşşak varsa sizde, onun da içini doldurabilmelisiniz. yoksa işte uzun yıllar da geçse dalga geçeyim derken dalga konusu olmaya devam edersiniz.
