11
zaten soğuk olan havayı olimpiyat stadının hissedile(meye)n manevi soğuğu ile birleştirip akıllara kazımış maçtır. ha şunu da es geçmeyelim villarealin de villareal olduğu zamanlardı. bir de galatasaray tarihinin en orantısız sağ beki olan cesar prates aklımda yer etmiş bu maçla ilgili. nasıl oluyorda bu kadar kötü bir oyuncu bu kadar net frikik kullanabiliyordu hala çözemiyorum.
12
stad yolunda( trafikte) rahmetli özhan canaydinla denk gelip ufak bir tartışma yaşanan, bir önceki gece kareografideki pankartı boyamak icin çağlayan otoparkları da 0 uyku ile dondugumuz, kareografinin organizasyonu tam sağlansın diye olimpiconun alt kapalisinda olduğumuz, benim galatasaray tribünlerinde tanıdığım en bebek yüzlü piskopat kardeşimizin(şuan basın mensubu ama isim veremem tabi) ikinci golden sonra saha kenarındaki( tribün önünde duran) çevik kuvvet memurlarindan birine gidip sarılıp öpüp geri dönmesi ile uzun yıllar geyik malzemesi olan ve 2-2 biten maçtır.
