2016 olimpiyatları'na dair akılda kalacak olan en üzücü müsabaka oldu. hala inanamıyorum çok üzüldüm hakikaten. şu takıma, şu hocaya madalya çok yakışırdı.
29
sanırım hala bütün turkiye' nin koşulsuz desteklediği, eski türkiye yi ya da daha doğru bir ifade ile yeni olmayan türkiye yi temsil eden cok az seyden biri bu milli takim.
6
ispanya'ya karşı tek kurşun hakkımız var. bizden çok güçlüler. ekrem memnun'un o kendisinden güçlü takımlara karşı maça patlama ile başlaıp maçı kopartma taktiği tutarsa alırız maçı. yoksa ilk yarı başa baş giderse alma şansımız yok gibi.
60
çok nadir anlarda bir oluyoruz. alisilageldik tabirle soyleyecek olursak artik tasada ve kivançta ortak oldugumuz pek olmuyor. iste kadin basketbol takimimiz az sayidaki ortak paydamizdan biri. hepimizi çok gururlandirdilar rio'da. evet cok uzucu bir maglubiyet ama yapacak bir sey yok. hepsinin elinden geleni verdigini biliyoruz. hocamiza guveniyor, oyuncularimizi seviyoruz. bu ulkenin tamamini temsil etme yetisi var bu takimda. prim kavgalari, ermeni sozunu kufur gibi kullanma, bir takim cemaatlerin kulu kolesi olma, bir siyasi partinin borazanligini yapip geri kalan tum toplumu dislama gibi seyler yok.
2
gecenin iki buçuğunda bile hakkında entry girmeye çalışırken heyecandan tir tir titreten maç. umarım o ölümüne mücadelenin, fedakarlıktan öte adanmışlık halinin hakettiği şans da kızların yanında olur...
yüreğimizi koyarsak kazanacağımız maç. daha önce ispanya'yı yendik. resmi maçlarda kaybettiğimiz de oldu yakın zamanlarda ama günlük performanslar belirleyecek bu maçın sonucunu. abd dışında iyi günümüzde yenemeyeceğimiz takım yok. kadın basketbolu bu şekilde, hatta kadın takım sporlarının çoğu bu şekilde. günlük performanslar çok belirleyici olacak. ışıl, nevriye, lara en önemli kozlarımız. birsel ve şebnem'den de iyi katkı alır, benchi de biraz kullanabilirsek neden olmasın...
48
canları sağ olsun. bin kere helal olsun bu takıma. iste olimpiyat ruhu bu, spor bu, milli duygu bu.