futbolla yeni tanışmaya başladığım dönemde galatasaray'ımın oynadığı avrupa kupası maçı. hala unutamam bu maçı, rövanşını da unutamam. bu maçtan sonra oynanan her iki manchester united kapışmasını da unutamam.
hatta bu maçın öncesini de unutamam. malumunuz o dönemler şampiyon kulüpler kupasının formatı ve adı değiştirilerek şampiyonlar ligi yapılmıştı ve çeyrek finale yükselen 8 takım dörderli 2 gruba ayrılacaktı. yani şampiyonlar ligi şimdiki gibi 32 takımla değil 8 takımla oynanıyordu ve logosunda da bu yüzden 8 tane yıldız vardı. bir de o dönem her ülkenin sadece şampiyonu katılabilirdi bu turnuvaya ve bir önceki sezon kupayı kim kazanmışsa o. şimdiki gibi 4. olup da şampiyonlar ligine katılmalar falan yoktu. neyse efendim, galatasaray'ımız turnuvaya son 32 takımın katıldığı 1. turdan başlayacaktı ve ön eleme turunda çok ilginç bir isme sahip olan, galler şampiyonu cwmbran town (bu takımın adını spikerler kambrayn tavn diye okurlardı ancak ben araştırdım doğrusu kumbran) ile irlanda ligi şampiyonu cork city eşleşmesinden gelen takımla karşılaşacaktı. her iki maç da ülkemizde canlı yayınlanmış, ilk maçta cwmbran town 3-0 öne geçmesine rağmen durum 3-2 olmuştu. ikinci maçta ise cwmbran town deplasmanda yine 1-0 öne geçmiş ancak sonlara doğru 2 gol bulan cork city turu atlamıştı.
nitekim irlanda şampiyonu cork city ile eşleşip ilk maçta sami yen'de kubilay ve arif'in golleriyle 2-0 öne geçmiştik ancak sonradan yediğimiz golle maç 2-1'e geldi. maç sonunda cork city futbolcularının sevindiğini hatırlıyorum. o zamanlar deplasman golü avantajından bihaber olduğum için, amcama "bunlar yenildiler ama seviniyorlar, neden?" diye sormuştum ve "şimdi bunlar ikinci maçta 1-0 yenseler eleyecekler bizi" cevabını aldığımda üzülmüştüm. ama tam tersi oldu ve biz onları 1-0 yendik.
(bkz:
29 eylül 1993 cork city galatasaray maçı)