• 426
    futbola dair tüm umutlarımın öldüğü maç.

    o gün alenen şampiyonluk yarışında galatasaray'ı yok ettiler. ve biz sadece seyretmekle yetindik.

    ertesi sene de şampiyonluğumuzu averajla kaybettirecek müdahalelerde bulundular ve sonucunda bu averaj meselesi tuz biber oldu ve hepten tepetaklak gitmeye başladık. biz yine öyle seyrettik.

    (bkz: organize ve profesyonel kötülük)

    bir şeyler değişip liyakat, adalet ve eşitlik futbola da yerleşene kadar, futbol sadece futbol olana kadar beklentisiz seyrediyorum o günden beri müsabakaları. ama karamsar değilim, çoğunluğun aksine gelecekten ümitliyim.

    bu ülkede şundan çok eminim, futbola müdahale edilmese, kasıtlı hatalar yapılmasa, neredeyse her sene galatasaray şampiyon olur. ama şampiyonluklar hatır gönül işiyle bağlanıyor. işte başakşehir, trabzonspor en son örnekler. galatasaray gibi takımların hegemonyal şampiyonluklar alınması engelleniyor hep. gerçi hegemonyal şampiyonluk alabilen ve alabilecek tek isim de fatih terim bu ülkede ama neyse. o da referandum cezalısı.

    fazla söze gerek yok. bugünler de geçer. enseyi karartmaya gerek yok.
App Store'dan indirin Google Play'den alın