• 45
    çok basit şekilde anlamsızlığını(yani bir oyuncuya dayandırma anlamsızlığını) anlatayım;

    tarih; 11 mayıs 2005 yer olimpiyat stadyumu, rakip fenerbahçe. tribünler yarı yarıya üstelik hani seyirci avantajımız filan da yok ki zaten olimpiyat gibi bir statta seyircin olsa ne olur. kadroda melo yok, ama psikolojik üstünlük kuran iki oyuncu var; ribery ve mondragon. biri çok iyi bir hücum oyuncusu diğeri çok iyi bir kaleci. öyle saha içinde kavga çıkartmakmış, gerilim yaratmakmış gibi şeyleri bilmezler, tek yaptıkları işlerini o maçta mükkemmel yapmaları ve durdurulamamalarıdır. ribery bir attı bir attırdı, mondragon yemedi ve skor 5-1. fenerbahçe ile final oynuyorsun, skor 5-1!

    bunu melo önemsiz demek için yazmadım sakın öyle anlaşılmasın. hatta ben mental faktörlerin fiziksel faktörlerden bile önce geldiğini savunan biriyim. ama sen iyi takımsan çıkar, oynar ve yenersin. iyi olan takım zaten psikolojik olarak da üstündür. melo çok iyi bir futbolcuydu. psikolojik etkisi bir yana adam futbolcuydu, onun attığı ters topları atabilecek bir oyuncu daha yok şu an bu ülkede(o bölgede oynayan) ama bu takım bırakın melo' yu, hagisiz şampiyon oldu, hakan şükürsüz şampiyon oldu, yine olur. herkesin yeri dolar. ama giden x' in yerine yeni x arayarak dolmaz, yeni bir ''iyi futbolcu'' arayarak dolar. bu ülkedeki şu salak mantıktan(asla buradaki bir arkadaşımı kastetmiyorum yanlış anlaşılmasın) bıktım; galatasaray' ın yeni hagi' si. ulan hagi' den bir tane daha olsa; hagi, hagi olmazdı zaten.

    en büyük psikolojik üstünlük iyi bir takım olmak ve iyi oynamaktır.
App Store'dan indirin Google Play'den alın